ناملایمات و بلایا 🔹🔷بلا راهی برای تأدیب🔷🔹 برخی از مردم، بلاهایی مانند وبا، یرقان، تگرگ، ملخ و امثالهم را بهانه می‌گیرند و به انکار آفریدگار، حکمت و آفرینش می‌پردازند. ✅اگر آفریدگار و حکیم در کار نیست، چرا آسمان بر روی زمین نمی‌افتد و زمین متلاشی نمی‌شود؟ ✅چرا خورشید از طلوع کردن نمی‌ایستد و رودخانه‌ها خشک نمی‌شوند تا قطره‌های آب پدید نیاید؟ ✅چرا باد [برای مدت‌های زیاد] نمی‌ایستد تا همه‌چیز گندیده و فاسد شود؟ ✅چرا آب آن‌قدر زیاد نمی‌شود که همه‌چیز را غرق کند؟ ✅چرا وبا و هجوم ملخ‌ها و دیگر بلاها برای همیشه ادامه ندارد تا همه‌چیز در عالم هستی نابود شود؟ ⬅️این به خاطر آن است که مردم ادب شوند و استقامت کنند. وقوع آن‌ها برای مردم درس عبرت و رفتن و برداشتن آن‌ها نیز رحمت و لطف الهی است. اگر انسان در این دنیا هیچ سختی و بلایی نبیند؛ استکبار، سرمستی و راحتی او را به فساد در دین و دنیا می‌کشاند. وقتی انسان در سختی‌ها قرار می‌گیرد، چشم خود را در برابر آن‌چه بیش از این نمی‌دانست و از آن‌ها در غفلت بود، باز می‌کند و به بسیاری از وظایف خودآگاه می‌شود. 💎کسانی که بلاها و مصیبت‌ها را بی‌فایده و خالی از حکمت می‌دانند، مانند کودکانی هستند که داروهای تلخ و شفابخش را بد می‌دانند و از این‌که از غذاهای مضر منع می‌شوند عصبانی می‌شوند. این افراد خبر ندارند که ادب اگرچه ناگوار است؛ امّا پیامد و میوه‌ی شیرینی دارد. منبع: کتاب توحید_مفضّل امام صادق (علیه‌السلام) 🪴🪴🪴🪴🪴 🪴 اندیش سرای کودک و نوجوان اندیشکده ی قلب‌‌‌سلیم @s4k_ghalbesalim