° متن اشعار قرائت شده دیوان وفایی در مدح سالار شهیدان حضرت امام حسین علیه السّلام توسط آقای موحدی بهار است و کند جا، هر کسی در طرف صحرایی نئی از بلبلی کمتر، در افکن شور و غوغایی کبوتر وار هو هو کن، برآر از سینه هی هایی و یا کوکو چه قمری زن به یاد سرو بالایی فغان و زاری بلبل ببین وقت سحر با گل که دارد با دو صد غلغل، ز وصل گل تمنّایی همه عمرت به باطل رفت پس کو حاصل ای غافل چرا، بذری نمی پاشی در این مزرع به دانایی تو تا کی از فنا و نیستی ترسان و لرزانی مترس ای دل به دین احمدی نه کیش ترسایی تُرا تجرید می باید که توحیدت ز دل زاید به کلّی از هوی بگذر که نوشی جام صهبایی می صاف محبت نوش باد آن می گساران را که در میخانه‌ی توحید مخمورند و شیدایی همه از باده‌ی حبّ حسینی تا ابد سرخوش به راه حق گذشته از سر هستی به یک جایی ز هفتاد و دو خُمّ روز دهم، این باده‌ی گلگون چنان جوشید کز جوشَش همه گشتند دریایی همه فانی ولی باقی چو بوی گل به پیش گل همه چون سرو سرسبزند و همچون لاله حمرایی پی حبّ حسین بود آنچه کردند آن وفا کیشان تَولّای حسین توحید محض آمد به تنهایی من از عشق و تولّای نبیّ بر وِی بدانستم که جز عشق و تولّای حسین نبوَد تولّایی همه پیغمبران یک سر بنوشیدند از این ساغر که هر یک را بود در سر، به قدر خویش سودایی محمّد عقل کلّ خَتمِ رُسُل، چون عرش پیما شد ز شور باده‌ی حبّ حسینی گشت اَسرایی بگفتا جبرئیل ای شاه این منّت به دوشم نِه ز دوش خود، به دوشم نِه جوابش گفت لالایی گهی بر دوش او بودی به هنگام سجود حقّ گهی بر سینه از بهر نزول وحی بالایی حسین عشق و حسین ملّت، حسین دین و حسین طاعت حسین مصداق هر رحمت، چه دنیایی چه عقبایی چه گویم هم مگر گویم توئی آدم توئی خاتم توئی نوح و خلیل الله تو موسائی تو عیسائی نباشد در دو عالَم غیر خاک آستان تو برای انبیاء و اولیا مأوی و ملجائی تويي خون خدا آري كه هم سرّي و هم ثاري   به حق حضرت باري كه در هر چيز يكتايي "دیوان آخوند ملا فتح الله شوشتری" (وفایی) 💠 @sadeghin_ir