🔰طبع لطیف و ظریف! 🔻محمود کریمی در ایام شهادت امیرالمؤمنین قطعه شعری در حرم رضوی، خوانده که حامیان دولت آن را به خود گرفته و زبان اعتراض گشوده و بحثهای تکراری هیات و مداح سیاسی را دوباره شروع کرده اند. جالب اینجاست که حامیان دولت و اصلاح طلبان دم از اخلاق و رعایت حرمت دیگران می زنند. 🔻 آنچه مذموم است استفاده جناحی از یک تریبون عمومی و ملی، تحریف تاریخ و اهانت و بدزبانی است. این امور از هر کس سر بزند ناشایست و باید نکوهش شود. 🔻 اما آیا امروز مخالفت جریان دولتی و اصلاحات با محمود کریمی بر سر این مطالب است؟ سابقه این جریان نشان می دهد ماجرا بر خلاف این امر است. 🔻 آیا محمود کریمی تاریخ را تحریف کرده است؟ بررسی شعر خوانده شده نشان می دهد که وی، بخشی از تاریخ اسلام را با زبان نظم و آرايه های تلميح و ایهام و کنایه، بی افزایش و کاهش نقل کرده است. حال اگر عده ای این بخش از تاریخ و کنایات را مطابق با رفتار خود می دانند، بهتر است خود را اصلاح کنند. 🔻 همین جریان در طول این سال‌ها از صلح حدیبیه، صلح امام حسن علیه السلام و حتی حادثه کربلا برای تدابیر ناموزون خود استفاده ابزاری کرده اند و بدتر از آن دست به تحریف تاریخ اسلام زده اند و به تعبیر رهبری سهل اندیشانه و عوامانه تاریخ را به خدمت سیاست گرفته اند. حال در برابر شعری با ایهام که فقط بخشی از تاریخ اسلام را منظوم کرده فریاد وا اسلاماه سر می دهند. 🔻 این جماعت در حالی از اخلاق در منبر و مداحی می گویند که مرجع تقلیدشان مرحوم صانعی، رئیس جمهور منتخب مردم را حرامزاده و دروغگو خواند و منبری دیگرشان آقای نقویان، رئیس جمهور وقت را «گاو» نامید و عالم دینی شان سروش محلاتی، برای تخریب رقیب حاضر شد عليه مالک اشتر و عمار مطلب بنویسد! از این رو به نظر می رسد واکنش‌های عصبی این جریان فقط صورت سیاسی دارد که با عناوین فریبنده ای برای فشار بر منتقدان انجام می گیرد. 🔻 دولت و حامیان آن نشان داده اند در مواجهه با انتقادات سعه صدر کمی دارند و به سرعت واکنش سیاسی و همراه با هجمه تند نشان می دهند.. به اینان باید گفت: من چه گویم که تو را نازکی طبع لطیف آن چنان است که آهسته دعا نتوان خواند