🔰در برابر گناه بزرگ چه کنیم؟ 🔹«هیچگاه تصمیمات شورا را تا این حد غیرقابل دفاع نیافته‌ام»، این جمله «کذا» امسال از دل شورای نگهبان صادر شد. در سالی که دایره انتقادات و اعتراضات به عملکرد شورا عمق و وسعت بیشتری یافت تا آنجا که حتی رهبری برای اعتراضها را دلسوزانه و بدون ایراد عنوان کردند. از روزی که اسامی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری، از شورا درز کرد و اعلام شد، بسیاری از ناظران نگران جمهوریت و مشارکت، با ادبیات گوناگون ليست شورا را برنتافتند و علیه آن موضع گرفتند. 🔹باری، «کذا» چنان فضا را پر کرده است که نمی توان «جفا» را ندید گرفت! با این وجود در برابر این عملکرد ناصواب شورای نگهبان، بهترین واکنش کدام است؟ به یقین همگان نتیجه انتخابات سرد با مشارکت پایین، کاهش اقتدار کشور و سرکار آمدن دولتی ضعیف است که بیشترین سود آن را بيگانگان می برند. 🔹حال در این معرکه وظیفه ما چیست؟ اختلاف و اعتراض در برابر عملکرد یک نهاد داخلی را چگونه باید مدیریت کرد تا هم صدای معترضین به گوش آن نهاد برسد و هم آنکه این هیاهوها میدان را برای دشمنی که تشنه خون هر دو طرف است و قصدش از ریشه درآوردن هر دو طرف نزاع است باز نکنیم؟ 🔹عده ای برای اعتراض، نظر و رای شان به «رای ندادن» است چه آنکه این روند انتخابات را گناه بزرگ می دانند و نمی خواهند در آن شریک شوند. مگر نه آن است که خودتان معترف و معتقدید هر گونه نزاع در منطقه، فقط و فقط به نفع بیگانگان خارج از منطقه است و برای رفع جنگ و اختلاف اقدام و نامه نگاری هم کرده اید و هر اختلافی را به ضرر همه دانسته اید؟ من هم با شما هم عقیده ام به گونه ای باید موضعگیری کرد که هم در ایران و هم خارج از ایران دچار تناقض نباشیم و همه یک روند فکری را دنبال کنیم. 🔹اینک در ایران این گونه شکافها چگونه پر خواهد شد!؟ آیا رای ندادن به اقتدار ملی در برابر دشمنان می افزاید!؟ با وجود اینکه اذعان دارید مشارکت حداقلی به ضرر ملت و امتیازی برای دشمنان ملت است. 🔹به نظر می رسد بهتر آن است یک را با گناهی بزرگتر پاسخ نگوییم و در برابر ظلم بزرگی که به ملت تحمیل شده است، ظلم بزرگتری را سر دست نگیریم. راههای بسیاری برای اعتراض و تغییر وجود دارد که پیشتر در اعتراض به قوه قضائیه آزموده شده و موثر افتاده است لذا، برای اصلاح انتخابات، رای ندادن تنها راه نیست! همان گونه که امام راحل در وصیت نامه خود نگاشته اند گاه رای ندادن در راس گناهان کبیره قرار می گیرد که گناهی بزرگتر از آن نیست و به فهم من این مقطع، جز همان مقاطع تاریخی است.