نکته تفسیری صفحه ۲:  راهنمای پرهیزکاران: سفره­ ای بزرگ گسترده شده است. غذاهای رنگارنگ و نوشیدنی­ های گوناگون با چشم و دل انسان بازی می­ کند. همه چیز برای بهره بردن از نعمت­ های خدا مهیاست. میهمانان فرا می­ رسند و با اشتهای زیاد، مشغول به خوردن و نوشیدن می­ شوند؛ ولی یک نفر چیزی نمی­ خورد و عصبانی در گوشه­ ای نشسته است؛ نه­ تنها از خوردن غذا لذّت نمی­ برد، از بوی غذاهای لذیذ نیز بدش می­ آید. از او می­ پرسی که چرا چیزی نمی­ خوری. در پاسخ   می­ گوید که این غذاها خوب نیست؛ فاسد است و برای انسان ضرر دارد! بیشتر کنج­کاو می­ شوی و پس از بررسی    می­ فهمی که او بیمار است و نمی­ تواند از خوراکی­ های لذیذ و نوشیدنی­ های گوارا لذّت ببرد؛ ولی به سبب غرور و تکبّر حاضر نیست خود را مداوا کند، و از غذاها عیب می­ گیرد! همان­طور که خدای بزرگ، انواع غذاهای رنگارنگ را برای انسان­ها آفریده است تا جسم آنان رشد کند و سالم بماند، برای رشد و سلامت روح آنان نیز غذاها و مکمل­ های معنوی قرار داده است. آری، روح و جان ما نیز برای ادامه­ ی زندگی و رسیدن به کمال و سعادت، نیازمند غذاها و مکمّل­ های معنوی­ است. بی­ شک مهم­ ترین ارمغان الهی برای انسان­ها، قرآن­ کریم است؛ کتابی­ که تک­ تک الفاظش از جانب آفریدگار جهان نازل شده و در آن به تمام نیازهای بشـر توجه شده و سراسر، نور و صفا و راستی­ است. این کتاب امّا چرا فقط پرهیزکاران را هدایت می­ کند؟ مگر قرآن برای هدایت همه­ ی مردم نیامده است؟ شاید مثال پیشین بتواند ما را در رسیدن به پاسخ این پرسش کمک کند. درست است که قرآن برای هدایت همه نازل شده؛ ولی ما نیز باید توانایی استفاده از آن را داشته باشیم. کسی که واقعاً در پی حقیقت باشد و حاضر باشد برای رسیدن به آن، از بسیاری از لذت­ها و خواسته­ هایش بگذرد، بی​ شک در نخستین برخورد با قرآن، جذب آن می­ شود؛ همان­طور که بسیاری از مردم حجاز در اوّلین برخوردشان با پیامبر صلوات الله علیه و پس از شنیدن قرآن از زبان آن حضرت، بدون هیچ تردیدی اسلام را می­ پذیرفتند و بر سر سفره­ ی قرآن می­ نشستند و از نعمت­های گوناگون آن بهره می­ بردند. در مقابل امّا دشمنان کافر و لجوج پیامبر که پیوسته تلاوت وی را می­ شنیدند، نه­ تنها به قرآن احترام نمی­ گذاشتند، بر نفرت و فرارشان از حق افزوده می­ شد و حتّی سعی می­ کردند هر کاری بکنند تا صدای قرآن به مردم دیگر نرسد. آنان هرگز در پی حقیقت نبودند؛ بلکه مهم​ترین چیز برایشان، رسیدن به لذّت­ های مادی و عیش و نوش بود، و با هر چیزی که در مقابل خواسته​هایشان بود، مبارزه می­ کردند. آیا چنین افرادی، امکان و توان لازم را برای دریافت هدایت­ های قرآن دارند؟ آیا شوره­ زار می­تواند گل برویاند؛ هرچند که بر آن باران ببارد؟ «باران که در لطافت طبعش خلاف نیست در باغ ، لاله روید و در شوره زار، خَس». پیامبر خدا در این باره فرموده است: «هر کس قرآن را پیش روی خود قرار دهد، قرآن او را به بهشت راه​نمایی می­ کند، و هر کس که قرآن را پشت سرش بیندازد، قرآن او را به دوزخ می­ راند.» #تلاوت‌_روزانه‌_یک‌_صفحه‌_قرآن #تفسیر ✍ خانم دکترای علوم قرآنی 🆔https://eitaa.com/safarnameh_313