نکته تفسیری صفحه ۸۸: وساطت پیامبر (ص): جهانی که ما در آن زندگی می­ کنیم، جهان اسباب و علل است؛ یعنی خدای بزرگ برای اداره​ ی جهان، اسبابی را مشخص کرده و به وسیله​ ی آن​ها، کارهای جهان را مدیریت می­ کند. آتش، سبب سوزاندن؛ آب، سبب خاموش کردن؛ نان، سبب سیر شدن؛ و دارو، سبب درمان است. خداوند در این آیه به مسلمانان اعلام می­ کند که برای بخشیده شدن گناهانشان، دست به دامان پیامبر صلوات الله علیه شوند و او را واسطه قرار دهند و از او بخواهند که از خدا برایشان آمرزش بطلبد. آری، پیامبر اسلام (ص) سبب مؤثّری در آمرزش گناهان مردم است؛ زیرا او مقامی بسیار والا نزد خدا دارد و درخواستش رد نمی­ شود. این واقعیت در مورد پیامبران دیگر نیز آمده است. مثلاً در قرآن می­ خوانیم که پسران حضرت یعقوب (ع) پس از پشیمانی از رفتار بد خود با حضرت یوسف(ع)، به پدرشان عرض کردند: «پدر جان، برای بخشیده شدن گناهان ما، از خدا آمرزش بخواه.» آن حضرت فرمود: «به زودی برایتان آمرزش می­ طلبم.»[1] پیشوایان ما به ما آموخته­ اند که پیامبر اسلام(ص) نه­ تنها در زندگی دنیایی خود، بلکه پس از وفات نیز می­ تواند برای گنه​کاران وساطت کند. امام صادق علیه السلام در این­ باره فرموده است: «هنگامی ­که به مدینه وارد می­ شوی، پیش از وارد شدن به شهر غسل کن. سپس نزد قبر پیامبر (ص) برو و بگو: خدایا، تو فرموده­ ای که اگر هنگامی­که آنان به خود ستم کرده­ ا­ند، نزد تو بیایند و از خدا آمرزش بخواهند و پیامبر نیز برایشان آمرزش بخواهد، بی­ شک خدا را بسیار توبه­ پذیر و مهربان   می­ یابند؛ اکنون من در حالی نزد قبر پیامبرت آمده­ ام که از تو آمرزش می­ طلبم و از گناهانم توبه می­ کنم، و ای پیامبر، من به وسیله​ی شما به خدا رو می­ کنم تا او گناهانم را ببخشد.»[2] این مطلب با عقل نیز کاملاً سازگار است؛ چرا که انسانی که چیزی را از شخص بزرگی می­ خواهد، سعی می­ کند اشخاصی را که نزد او مقام و منزلتی دارند، واسطه قرار دهد، و می­ داند که از این راه زودتر به خواسته​ ی خود می­ رسد. همچنین از روایات معصومین استفاده می­ شود که ایشان نیز مانند جدّ بزرگوارشان پیامبر(ص) می­توانند برای مردم وساطت کنند و از خدا بخواهند که گناهان آنان را ببخشاید. به همین سبب به ما آموخته­ اند که در زیارت هر یک از ایشان بگوییم: «ای دوست خدا، میان من و خدا گناهانی وجود دارد که جز با رضایت شما از بین نمی­ رود؛ پس شما را به خدا سوگند می­ دهم که برای گناهان من بخشش بخواهید و برای من واسطه شوید که خدا آن​ها را ببخشد.»[3] در روایات نیز آمده است که پیامبر (ص) و امامانِ مهربان ما، برای ما آمرزش می­ خواستند و از خدا می­ طلبیدند که ما را مشمول لطف و بخشش خود قرار دهد.[4] [1] - آیات 97 و 98 سورة یوسف [2] - کافی، ج 4، ص 550 [3] - بخشی از زیارت جامعة کبیره (نقل به مضمون) [4] - برای اطلاع بیشتر ر.ک به: بحارالانوار، ج 36، ص 204 و همان، ج 40، ص 43 خانم دکترای علوم قرآنی 🆔https://eitaa.com/safarnameh_313