🌷نکته تفسیری صفحه ۲۶۴🌷 با دشمن بزرگمان بیشتر آشنا شویم: یک راهنمای خوب، علاوه بر نشان دادن دقیق راه، انسان را از خطرات مسیر و دشمنان و آسیب های راه آگاه می کند و خصوصیات آن ها را برایش توضیح می دهد تا مبادا از روی بی‏ خبری و ناآگاهی در دام دشمن بیفتد یا آسیبی جدّی ببیند. انسان برای رسیدن به هدف نهایی خود باید مسیر پرخطری را طی کند. به همین ‏سبب، آفریدگار مهربان، به‏ وسیله‏ ی فرستادگان خویش، مسیر پیش‏ روی او را به دقّت برایش نمایانده و انسان را از وجود دشمنان و راهزنان آگاه کرده است. بر اساس آیات قرآن، یکی از بزرگ ترین دشمنان ما در مسیر سعادت، «شیطان» است. قرآن 7 بار او را «عَدُوٌّ مُبینٌ» (دشمن آشکار و تمام عیار) نامیده و در آیات متعدد، به علّت کینه و تنفّر بی حدّ و اندازه‏ی او از ما و نیز روش حمله‏ ی او به ما اشاره کرده است. آیات مورد بحث بیان می کند که شیطان به علّت خود‏بزرگ‏ بینی و برتر دانستن خود از آدم، فرمان خدا در مورد سجده و احترام به آدم را زیر پا گذاشت و به ‏همین ‏سبب از صف فرشتگان اخراج شد و مقام والایی را که پس از سال ها عبادت به ‏دست آورده بود، در یک لحظه از دست داد و برای همیشه از دایره ی لطف و رحمت خدا رانده شد و تا قیامت مشمول لعنت او قرار گرفت. در آن هنگام، شیطان از خدا درخواست کرد که جان او را نگیرد و اجازه دهد که تا روز قیامت زنده بماند. خدا نیز با درخواست ابلیس موافقت کرد تا هم پاداش عبادت های چندهزارساله‏ ی او را در همین دنیا داده باشد و هم برای انسان ها آزمون دشواری قرار دهد تا آنان در نبرد با دشمنی قوی ورزیده شوند و افراد قوی و نیرومند از افراد ضعیف و ناتوان مشخّص گردند و پاداش بی¬پایان او به کسانی برسد که لیاقت آن را دارند. البتّه خدا با درخواست ابلیس موافقت کامل نکرد و نه تا قیامت، بلکه تا زمان مشخّصی بدو مهلت داد؛ زمانی که در قرآن معیّن نشده، ولی از برخی روایات فهمیده می شود که ابلیس پس از ظهور حضرت مهدی به دست آن حضرت کشته خواهد شد. امّا شیطان که آتش انتقام از آدم و فرزندان او در وجودش شعله می کشید با گرفتن مهلت از خدا، نیّت پلیدش را نمایاند و اعلام کرد که تمام توانش را برای گمراه کردن انسان ها به کار می برد و برای رسیدن به این هدف، کارهای زشت و باطل و نافرمانی خدا را در نظر آنها زیبا جلوه می دهد. آری، این بزرگ ترین شگرد ابلیس برای بیچاره کردن انسان هاست. بررسی پرونده-های موجود در دادگاه‏ها و زندان ها به خوبی نشان می دهد که بیشتر مجرمان در هنگام ارتکاب جرم، از نادرست بودن کارشان آگاهی دارند؛ امّا نیروی مرموزی آن را در چشم ایشان درست جلوه می دهد و آنان را به انجام آن تشویق می کند. شاید خدای ناکرده خود ما نیز تجربه ی برخی اشتباهات و گناهان را داشته باشیم و به خوبی درک کنیم که در هنگام انجام خطا، چگونه قدرت ناپیدایی ما را به آن کار تشویق می کند و آن را در نظرمان زیبا جلوه می دهد. پس لازم است که انسان با تمام وجود به خود بیاید و لذّت زودگذری را که نتیجه‏ ی شومی دارد، به حفظ خود از گناه که شاید کمی دشوار باشد و البتّه سرانجامی شیرین دارد، ترجیح ندهد و از شرّ شیطان به خدا پناه برد . #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن 🕊👇 خانم دکترای علوم قرآنی 🆔https://eitaa.com/safarnameh_313

🌱#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🔸ترتیل صفحه 265 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام نهاوند 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه خانم دکترای علوم قرآنی 🆔https://eitaa.com/safarnameh_313

🌷نکته تفسیری صفحه ۲۶۵🌷 فقط گمراهان از رحمت خدا نومید می شوند: همه‏ ی ما می دانیم که یکی از اسباب مهم موفّقیّت انسان در زندگی، «امید» است. امید، انسان را به تلاش و فعّالیّت وا می دارد و پس از شکست یا اشتباه، او را به اصلاح گذشته و ساختن آینده تشویق می کند. در مقابل، یأس و نومیدی، هر گونه انگیزه را از انسان می گیرد و او را به تسلیم در برابر مشکلات وادار می کند. از این رو دانشمندان و مربّیان هر ملّت و مکتبی تلاش می کنند با متوجّه کردن مردم به خوبی ها و نعمت ها و به قول معروف ، به نیمه‏ ی پر لیوان، به آنان روحیه بدهند و به آینده امیدوار کنند. در اسلام به ویژه هیچ جایی برای یأس و نومیدی وجود ندارد؛ زیرا انسانی که به خدا ایمان آورده و او را سرپرست خود انتخاب کرده و می داند که او دارای قدرت بی‏نهایت و مهربانی بی انتهاست، دیگر از دگرگونی حوادث و فراز و نشیب روزگار نمی ترسد و با تکیه بر نیروی بی پایان پروردگار، با امید و نشاط، راه کمال و سعادت خود را طی می کند و حتّی اگر در کاری شکست بخورد یا دچار لغزش یا اشتباهی شود، یا خدای ناکرده مرتکب گناهی شود، به لطف و بخشش خدا دل می بندد و با عذرخواهی از درگاه خدا و کمک خواستن از او، گذشته اش را اصلاح می کند و آینده اش را آباد. از نظر قرآن و پیشوایان دین نیز نومیدی از لطف و بخشش خدا، ممنوع و از گناهان کبیره (گناهان بسیار بزرگی که کیفر آن آتش دوزخ است) برشمرده شده است؛ زیرا انسانی که از رحمت خدا نومید شده، علاوه بر اینکه خودش را در جادّه‏ ی نابودی انداخته، خدای بزرگ و نیرومند را نیز ضعیف و ناتوان فرض کرده و او را از یاری به خود عاجز دانسته، و با این اعتقاد، به خدای توانا توهین کرده و به او کفر ورزیده است. از همین‏ رو قرآن کریم، کسانی را که از رحمت الهی نومید می شوند، کافر و گمراه برشمرده است. پیشوایان دین نیز پیروان خود را از یأس و نومیدی از لطف و رحمت خدا بازداشته و آن را از گناهان بزرگ برشمرده اند. در روایتی از پیامبر آمده است: «نومیدان [از لطف خدا] در روز قیامت، روسیاه محشور می شوند.» در روایتی از امام رضا (ع) می خوانیم که گناه نومیدی از رحمت خدا، از گناه کشتن شصت مسلمان بی گناه بزرگ تر است. از نظر اسلام، هیچ گنهکاری نباید از بخشش خدا نومید شود؛ زیرا گناه انسان هر قدر هم بزرگ باشد، از رحمت خدا بزرگ تر نیست. در روایتی از امام صادق(ع) می خوانیم: «خدا پیامبری از پیامبرانش را به سوی قومش فرستاد و به او وحی کرد که به قومت بگو: رحمت من از خشم و غضبم سبقت گرفته است؛ بنابراین از رحمت من نومید نشوید [و از گناهانتان توبه کنید]؛ زیرا هیچ گناهی آنقدر بزرگ نیست که من نتوانم آن را بیامرزم.» همچنین پیشوایان دین به ما توصیه کرده اند که هیچ گاه از دعا و درخواست از خدا نومید نشویم و دیر مستجاب شدن برخی دعاها، ما را از دعا کردن نومید نکند؛ زیرا خدای مهربان، دعاهای ما را می شنود و هنگامی که به صلاحمان باشد، آنها را مستجاب می کند، و اگر در ظاهر نیز آن ها را مستجاب نکند، پاداشی بهتر را جایگزین آن می فرماید. در روایات اهلبیت(ع)آمده که گاهی دعای شخصی پذیرفته می شود؛ ولی بر اساس مصلحت خدا، حاجتش بیست یا چهل سال بعد به او داده می شود . #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن خانم دکترای علوم قرآنی 🆔https://eitaa.com/safarnameh_313

🌱#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🔸ترتیل صفحه 266 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام نهاوند 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه خانم دکترای علوم قرآنی 🆔https://eitaa.com/safarnameh_313

🌷نکته تفسیری صفحه ۲۶۶🌷 مبادا به مال و ثروتشان چشم بدوزی!: خداوند در این آیه به پیامبر خود یک دستور مهم می‏دهد؛ دستوری که پیامبر با عمل بدان، تحوّل بزرگی در جامعه‏ ی انسانی پدید آورد و دل‏های مردم را به آیین اسلام جذب کرد. این فرمان مهم، بی توجّهی به مال و ثروت کافران است. خداوند با این فرمان، به همه‏ ی انسان ها اعلام کرده که فاصله های طبقاتی و مقدار سرمایه و مال و ثروت، هیچ ارزشی نزد او ندارد، و دین اسلام، دین ارزش های حقیقی ست؛ نه ارزش های پوچ مادّی. آری، اسلام هرچند مسلمانان را به کار و تلاش برای کسب روزی دعوت می کند، به آنان می آموزد که مال و ثروت، امانتی از سوی خداست که بنا بر مصلحت او، در دست کسی بیشتر و در دست کسی کمتر قرار دارد، و زیاد یا کم بودن آن، به‏ هیچ وجه نشانه ی خوبی یا بدی افراد نیست؛ و تنها عامل ارزشمندی در نزد خدا، ایمان و تقواست. از ‏همین‏ رو، مهم ترین شخص جهان اسلام یعنی پیامبر گرامی خدا حضرت محمّد، هیچ گاه مانند افراد ثروتمند زندگی نکرد و همواره ساده و فقیرانه زیست تا به همه بیاموزد که مکتب او، مکتب ارزش های انسانی است. بر اساس گزارش نزدیک ترین شخص به پیامبر یعنی حضرت علی، زندگی پیامبر بسیار ساده و زاهدانه بوده است. به فرموده‏ ی آن حضـرت، پیامبر روی زمین غذا می خورد و مانند بردگان می نشست و با دست خودش به کفش و لباسش وصله می زد و بر چهارپای بی پالان سوار می شد و کسی را نیز پشت خود سوار می کرد و از تجمّل گرایی متنفّر بود و بسیاری از اوقات را با گرسنگی به سر می-برد . بدین‏ترتیب، پیامبر به پیروان خود آموخت که هرچند باید برای به‏ دست آوردن مال و ثروت تلاش کنند هیچ گاه به مال و ثروت افراد دیگر چشم ندوزند و حسرت داشته های آنان را نخورند و دوران گرانمایه‏ ی عمر خود را با چنین اندوه های بی حاصلی نگذرانند؛ بلکه از عمر خود بیشترین استفاده را برای عبادت و نزدیک شدن به خدا بکنند. در روایتی می خوانیم: «هنگامی که این آیه [لا تمدّن عینیک ...] نازل شد، آن حضرت روی دو پای مبارکش نشست و فرمود: هر کس در برابر سختیها صبر نکند و از خدا یاری نجوید، دلش از اندوه دنیا پاره پاره می شود، و هر کس که چشمش دنبال چیزهایی باشد که در دستان مردم است، همیشه اندوهگین می ماند و خشمش فرو نمی نشیند.» به راستی اگر همین یک دستور اسلام در زندگی مسلمانان اجرا می شد، چقدر از اندوه ها و غصّه های بی حاصل و حتّی بیماری های روانی و اختلافات خانوادگی و جدایی ها کاهش می یافت! #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 خانم دکترای علوم قرآنی 🆔https://eitaa.com/safarnameh_313

🌱#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن 🔸ترتیل صفحه 267 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام نهاوند - رست 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه خانم دکترای علوم قرآنی 🆔https://eitaa.com/safarnameh_313

نکته تفسیری صفحه ۲۶۷: بسم الله الرحمن الرحیم بندگی تا هنگام مرگ: بررسی و دقت در جهان هستی و پدیده‌های شگفت انگیز و پیچیده آن به ما اطمینان می‌دهد که این آسمان پر ستاره و این زمین نرم و هموار بی هدف آفریده نشده و خالق دانا و توانای آن از پدید آوردنش هدف مهمی داشته است. ما انسان‌ها نیز با این همه پیچیدگی و توانایی هدف مهمی از زندگی در این دنیا داریم که بی‌شک یکی از مهم‌ترین وظایف ما شناخت آن هدف مهم است. به همین سبب خدای مهربان از طریق وحی به پیامبر گرامی خود پیغام داده است که هدف او از آفرینش ما رسیدن ما به سرچشمه هستی و منبع علم و قدرت در جهان است . ما آمده‌ایم تا در این دنیا برای رسیدن به لطف و رحمت بی‌پایان خدا آماده شویم و به فرموده قرآن به لقاء الله برسیم اما راه رسم خاص خودش را دارد و همان خدایی که آفرینش ما را برایمان باز گفته بیان فرموده که تنها راه رسیدن به آن هدف عبادت و بندگی او است. در آیه ۵۶ از سوره ذاریات می‌خوانیم که هدف خدا از آفرینش انسان‌ها عبادت اوست تا بدین وسیله برای روبرو شدن با لطف و رحمت او آماده شوند چرا که برای رسیدن به یک هدف مهم باید در برابر بزرگان مسیر آن هدف تواضع و فروتنی به خرج داد مانند شاگردی که برای رسیدن به علم و دانش در برابر استاد تواضع می‌کند و فرزندی که برای رسیدن به رشد و کمال در برابر پدر و مادر فروتنی می‌نماید به همین ترتیب برای رسیدن به اوج کمال انسانی یعنی لقاء الله باید برابر خدا تواضع و فروتنی کنیم و در پیشگاه مقدس او به خاک بیفتیم و با عبادت و بندگی او عزیز و والامقام شویم. پیشوای چهارم ما شیعیان چه زیبا در این باره فرموده است:《 شخص عزیز و گرامی کسی است که عبادت و بندگی تو او را عزیز کرده است》. از این رو نخستین و مهم‌ترین وظیفه یک انسان در زندگی عبادت و بندگی خداست و این آیه نیز به پیامبر خود دستور می‌دهد که تا پایان عمر عبادت خدا را ادامه دهد. تمام مسلمانان نیز در نمازهایشان و در هنگام تشهد پیش از آنکه به نبوت پیامبر گواهی دهند، شهادت می‌دهند که او بنده خوب خدا بوده است. آری برای رسیدن به لطف و رحمت خدای پاک و برخورداری از علم و قدرت بی‌پایان او باید دل و جانی پاک داشته باشیم و تنها راه دستیابی به صفا و پاکی دل، عبادت خدا و تسلیم بودن همچون بردگان در برابر اوست. راه و روش پیشوایان ما به خوبی نشان می‌دهد که آنان عبادت را یک تکلیف نمی‌دانستند. بلکه به آن عشق می‌ورزیدند و از آن لذت می‌بردند. در روایتی از پیامبر گرامی اسلام می‌خوانیم:《 برترین مردم کسی است که به عبادت عشق بورزد و آن را در آغوش کشد و با دل و جان دوستش داشته باشد و جسمش آن را لمس کند و در میان کارها و سرگرمی‌های گوناگون دنیا خود را بدان مشغول کند》. البته باید توجه داشته باشیم که مهمترین بخش عبادت، اجرای دستورهای خداست و عمل به کارهای مستحب در درجه دوم قرار دارد. در این باره امام سجاد فرموده است:《 هر کس به آنچه خدا بر او واجب کرده عمل کند از عابدترین مردم است》. #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 خانم دکترای علوم قرآنی 🆔https://eitaa.com/safarnameh_313

بسم الله الرحمن الرحیم #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🔸ترتیل صفحه 268 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام حجاز 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه خانم دکترای علوم قرآنی 🆔https://eitaa.com/safarnameh_313

#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🔸ترتیل صفحه 268 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام حجاز 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه خانم دکترای علوم قرآنی 🆔https://eitaa.com/safarnameh_313

#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🔸ترتیل صفحه 269 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام ماهور 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه خانم دکترای علوم قرآنی 🆔https://eitaa.com/safarnameh_313

نکته تفسیری صفحه ۲۶۹: نعمت وجود پیامبر(ص) و اهلبیت(ع) والاترین نعمت ها: نعمت های الهی چنان زیادند که از حیطه شمارش بیرونند و چگونه می توان نعمت های خدا را شمرد در حالی که عالم وجود با تمامی اجزا و از اوصاف و احوالش که همه به هم مرتبط و پیوسته اند و هر یک در دیگری اثر دارد و وجود یکی متوقف بر وجود دیگری است مجموعه ای از نعمت های خداست؟! در حقیقت هیچ موجودی نیست مگر این که در مقایسه با نظام کلی عالم نعمت است، هر چند که بعضی از موجودات نسبت به برخی دیگر نعمت نباشد. رابطه نعمت با رحمت و مغفرت : خدای سبحان علت کثرت نعمت را رحمت و مغفرت خود معرفی کرده است، چرا که خروج نعمت از حد شمارش از برکات دو صفت مغفرت و رحمت اوست: با مغفرتش که همان پوشاندن است بدی نقص و قصور اشیا را می پوشاند و با رحمتش که اتمام نقص و رفع حاجت است، خیر و کمال هر چیزی را ظاهر می کند و آن را به زیور جمال می آراید. بنابراین مغفرت و رحمت او بر تمامی موجودات گسترده است، چون هر چیزی که فرض شود وقتی برای چیز دیگری مایه خیر و نفع باشد برای آن نعمت حساب می شود. بنابراین بعضی از اشیا نسبت به برخی دیگر نعمت اند. پس نعمت خدا همان وسعت و عمومیتی را دارد که مغفرت و رحمتش دارد و خداوند در این آیات با ظرافت تمام بدون آن که سخنی از گناه و معصیت بگوید از مغفرت گفته است(ترجمه المیزان جلد دوازده صفحه۳۲۲) نعمات الهی راهی برای نیل فهم توحیدربوبی: مشرکان و خودت پرستان هم قائل به وجود خدا هستند و هم خداوند را خالق هر چیز حتی بت های خود می دانند ،اما شرک ربوبی و هم همچنین شرکه عبادی هستند، یعنی سهمی از تدبیر برای خدایان خود قائلند. خداوند در این آیات شریف و آیات قبل و بعد از آن نعمات خود را نام برده است تا توحید ربوبی را اثبات کند .چون وقتی فردی قبول دارد که خداوند خالق هر چیزی است باید او را متوجه کرد که آثار مخلوقات او که همانا تنعم از آنهاست نیز از آن خداست و اوست که نعمت ها را در اختیار ما گذارده و چون وجود این نعمت ها از آن او و مِلک اوست و مِلکیت او نه باطل و نه به دیگری منتقل می شود و نه تبدیل قبول می کند. پس منعم حقیقی ما تنها اوست و هیچ موجود دیگری غیر از او سهمی از منعم بودن ندارد. حتی خود نعمت هم نعمت بودنش از خودش نیست و صاحب نعمت ما نخواهد بود. چون هم خودش هم اثرش هر دو ملک خداست (المیزان صفحه ۳۲۰) پیامبر(ص) به مثابه نجم و اهل بیت(ع) به مثابه علامات اند: گرچه در این آیات شریف راه ها و طرق زمین نعمت الهی نامیده شده -چرا که راه ها مهم ترین وسیله ارتباطی برای پیشرفت تمدن انسانی هستند و برای همین در برنامه های سازندگی پیش از هر چیز سراغ ایجاد راه مناسب می روند زیرا بدون آن هیچ فعالیت عمرانی ممکن نیست -بیان قرآن در این زمینه می توان ندارد سرمشقی برای 《زندگی معنوی》 انسان ها نیز باشد .چرا که برای رسیدن به هر هدف مقدس پیش از هر چیز انتخاب راه صحیح لازم است و علاوه بر راه وجود علامات و نشانه ها نیز اهمیت حیاتی دارند .زیرا راه های مشابه بسیارند و گم کردن راه اصلی در میان آن ها کاملاً ممکن و آسیب رسان است . اینجاست که نقش علامات مشخص می شود علاماتی که به ویژه مومنان زیرک (متوسمان) باید به دقت مراقب آنها باشند. متوسمان از منظر امام باقر علیه‌السلام همان مومنانی هستند که دارای فراست اند چرا که به نور خدا می بینند (نورالثقلین ج۳ ص۲۳). بنابراین مکتب ها، سنت ها ،دعوت ها و حتی اشخاص را با نشانه ها می شناسند و حق را در سایه نشانه های آنها از باطل تشخیص می دهند . در روایت بسیاری نجم به پیامبر(ص)، علامت و علامات به امامان تفسیر شده اند در بعضی نیز نجم و علامات هر دو به امامان و رهبران راه حق تفسیر شده اند. از جمله امام صادق علیه السلام فرموده است منظور از نجم رسول خدا و منظور از علامات ائمه هدی هستند(اصول کافی جلد۱ صفحه ۱۶۰) البته مقصود از این روایات تفسیر آیه نیست ، بلکه بیان بطن آیه است چرا که امام صادق علیه السلام حدیث مذکور را چنین ادامه دهند که:《 رسول خدا فرمودند خداوند نجوم را امان اهل آسمان و اهل بیت مرا امان اهل زمین قرار داده است》( ترجمه مجمع البیان جلد۱۳ صفحه ۲۳۹) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 خانم دکترای علوم قرآنی 🆔https://eitaa.com/safarnameh_313

#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🔸ترتیل صفحه 270 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام ماهور 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه خانم دکترای علوم قرآنی 🆔https://eitaa.com/safarnameh_313