🌷نکته تفسیری صفحه ۲۲۴🌷 نشانه‏ ی ایمان: همه می دانیم که ایمان به خدا و پذیرش اصول دین، تقلیدی نیست؛ یعنی هر مسلمان باید وجود خدا، نبوّت پیامبر، امامت امامان و وجود عالم پس از مرگ را بر اساس دلایل عقلی بپذیرد؛ نه با شنیدن از پدر و مادر یا افراد دیگر. امّا هنگامی که حقّانیّت دین خدا برای انسان ثابت شد و یقین کرد که قرآن، پیامبر و امامان از سوی آفریدگار هستی سخن می گویند و برنامه‏ ی سعادتش را برای او آورده اند، با اعتماد کامل به ایشان، آن برنامه را می پذیرد و به طور کامل به آن عمل می کند. حتّی ممکن است علّت برخی از دستورهای دین را به درستی نفهمد و نتواند پرده از اسرار همه‏ ی احکام خدا بردارد؛ امّا چون پیش از این، به درست بودن دین اطمینان پیدا کرده، بی چون و چرا آن را می پذیرد و در برابرش تسلیم می شود؛ درست مانند بیماری‏ که پس از تحقیق فراوان، پزشک ماهری را برای درمان خود انتخاب کرده و به دستورهای دارویی و غذایی او کامل عمل می کند؛ در حالی که ممکن است از علّت تمام آن دستورها آگاهی نداشته باشد. خدای بزرگ در این آیه به همین‏ نکته اشاره فرموده و یکی از نشانه های افراد باایمان را «فروتنی و تسلیم در برابر خود» برشمرده است. پیشوایان معصوم ما نیز این ویژگی را نشانه‏ ی ایمان راستین انسان دانسته اند. در روایتی می خوانیم که شخصی از امام صادق پرسید: «پیامبران چگونه می فهمند پیامبر شده اند؟» حضرت فرمود: «پرده‏ ی غیب از جلوی چشمانشان کنار می رود.» او پرسید: «چگونه انسان باایمان می فهمد که ایمانش حقیقی است؟» امام فرمود: «به اینکه در برابر دستورهای خدا تسلیم می شود یا خیر.» در روایت دیگری می خوانیم که یکی از یاران امام باقر به آن حضـرت گفت: «شخصی از شیعیان با ما نشست و برخاست دارد. هر سخنی از شما می شنود، می-گوید: [در برابر فرمایش امامان] تسلیم باشید؛ تا آنجا که به «سِلم» (شخص تسلیم شده) معروف است، و هر گاه می آید، دوستان ما می گویند: سِلم آمد!» امام باقر فرمود: «براستی اهل تسلیم رستگار شدند. اهل تسلیم، پاکان و شرافتمندان حقیقی هستند.» 🕊👇 خانم دکترای علوم قرآنی 🆔https://eitaa.com/safarnameh_313