💠 بیان خصوصیاتی چند از دعای 46 صحیفه سجادیه 🔹 « ان‌شاءالله دوستان انس با این دعا را قدر بدانند. این دعا جزء دعاهایی بود که برای عید سعید فطر وارد شده است و حضرت وقتی از نماز برگشتند، به سمت قبله ایستادند و این دعا را انشا کردند. اما ضمناً جزء ادعیه‌ی روز جمعه هم هست. یک دعای دیگر هم در صحیفه داریم که بین عید قربان و روز جمعه مشترک است. بر ما معلوم می‌سازد که روز جمعه علاوه بر اسراری که در خودش دارد، با اعیاد دیگر هم اتصال خاص و وحدت ملکوتی دارد که این هم بسیار شیرین است. روز جمعه حامل شهد و حلاوت اعیاد دیگر (عید سعید فطر و عید سعید قربان و عید سعید غدیر) هم هست؛ لذا باید آن را خیلی قدر بدانیم. 🔹این دعا، نوعی بدرقه‌ی ماه مبارک رمضان و جزء بخش خداحافظی با ماه مبارک رمضان است. ضمناً به این معنا است که انسان بعد از رمضان، به واسطه‌ی حفظ روحیه‌ی توحیدی و بنیه‌ی معنوی می‌تواند نور و طهارت و صفای حاصل‌شده در ماه مبارک رمضان را در طول سال صیانت و حفظ کند و به ماه رمضان بعدی برساند. این نکته‌ی مهمی در انتخاب این دعا بود که قبلاً عرض کردیم. 🔹دعای چهل و ششم از نظر سبک بیان و نشاط معنوی، جزء دعاهای درجه‌یک و ستاره‌های قدر اول و غُرر آسمان پرنور و زیبا و دلنشین صحیفه‌ی مبارکه‌ی سجادیه است که خیلی می‌درخشد. این مطلب را دوستان در جلسات گذشته دیدند و فهمیدند که این دعا چه افق بلند و والایی را هدف‌گیری کرده است. 🔹این دعا برای صیانت روحیه‌ معنوی و نشاط ذکری، خیلی پیش‌برنده است. لطافت این دعا در آن است که شما از اول تا آخر از خدای متعال چیزی نمی‌خواهید و همه‌اش شرح اسماء الحسنی و شرح جمال و جلال و فضل و لطف پروردگار متعال است. بسیاری از دعاهای دیگر صحیفه‌ی مبارکه یا سایر جا‌ها، درخواست‌های مادی و معنوی آخرتی دارد؛ اما در این دعا چیزی مطرح نمی‌شود و از این جهت شباهت خاصی به دعای سحر‌های ماه مبارک رمضان پیدا می‌کند. در آن دعا نیز انسان از خدای متعال، خدا را می‌خواهد و چیز دیگری نمی‌خواهد. اینجا هم همان‌طور است و ارتباط صمیمانه و عاشقانه‌ای بین بنده و حضرت حق ترتیب می‌دهد. البته در بخش آخر ، از خدای متعال سؤال و تقاضا دارد، اما آن‌هم عام و جامع است و ناظر به مصداق‌های ویژه نیست. در این دعا بیشتر رازگویی و گفتگو و مخاطبه موضوعیت دارد و همین است که شأن این دعا را بالا می‌برد و در ادب گفتگو با حضرت حق، باب تازه‌ای باز می‌گشاید و سطح خواسته‌های بنده را از خواسته‌های معمولی به گفتگوهای عاشقانه با حضرت حق ارتقا می‌دهد. خلاصه، این دعا مجموعه‌ای خواستنی و فوق‌العاده است. وقتی آغاز را با پایانش کنار هم می‌گذارید، افق و سطح این متن نورانی را درمی‌یابید که جزء گنجینه‌های عرشی و الطاف فوق‌العاده‌ی الهی است که از طریق حضرت سیدالساجدین (علیه السلام) به جامعه‌ی مؤمنان و تمام بشریت هدیه شده است. 🔹دعای هشتم نوعی آسیب‌شناسی اخلاقی و عمدتاً ناظر به ابتلائات معمولی انسان است که ارتفاع خیلی پایینی دارند. انسان در زیست فردی و اجتماعی با سلسله‌ای از ناراستی‌ها مواجه می‌شود که باید به آنها التفات پیدا کند و مبانی خود را تقویت کند. جالب است که نسخه‌ی نجات‌بخش در مورد دعای هشتم، دعای چهل و ششم است؛ یعنی اگر انسان از نظر افق دید و تصویر ذهنی و در مورد معنای زندگی و حیات، افق توحیدی بگیرد، تمام ناراستی‌ها از وجود او زدوده می‌شود. تقویت بنیه‌ی توحیدی راهی دیگر در مسیر خودسازی است و اگر انسان چنین شود، رفعت و اوجی پیدا خواهد کرد که دست آسیب‌هایی که در نقاط فرودست هستند، به او نمی‌رسد. اگر انسان این جام‌ها را از دست ولی الهی دریافت کند، چنین حالی برای او پیش خواهد آمد. 🔹 با لطافت و زیبایی‌ها و نورانیت این دعا است که انسان می‌تواند لطافت طبع موجود در ماه مبارک رمضان یا روز جمعه را تا ماه رمضان بعد یا تا روز جمعه‌ی بعد حفظ کند. » 📋 حجه‌الاسلام‌والمسلمین محمد جواد حفظه الله 👁کانال انس با 🆔 @sahife2