⬅️ ادامه ی مطلب قبل .... 📋شما ممکن است سوال کنید چه ملازمه ای بین شکر از امام و شکر سایر نعمات است؟ 1. به مجرد اینکه به امام مراجعه می کنیم و به مجرد اینکه امام را بشناسیم،ایشان نعمات را به ما معرفی می‌کنند. یک چیزهایی در زندگی ما خیلی عادی و معمولی است و اصلاً تشکر نمی کنیم مثلاً بعد از یک امام زمان‌شناسی یا بعد از قرائت زیارت آل یاسین، گویا امام یک نعمتی را که داریم و قدر آن را نمی‌دانیم، به ما نشان می دهد. یعنی وقتی به امام مراجعه نمی کنم در فضای تاریک زندگی ام چیزی به عنوان نعمت نمی بینم، هرچقدر به امام نزدیک می شویم با نورانیت امام نعمات زندگی مان را شناسایی می کنیم وقتی نعمات شناسایی شد، انسان خودبخود وادار به شکر می شود. 2.وجه دیگر تلازم شکر از امام و شکر سایر نعمات این است که: وقتی شکر بزرگترین نعمت را نمی کنیم قطعا شکر نعمت های خرده ریز زندگی را نخواهیم کرد،بزرگترین نعمت، وجود مقدس حضرت ولی عصر (عج) است وقتی ما شکر بزرگترین نعمتمان را نمی کنیم نعمت های دیگر به طریق اولی به چشم ما نمی آید. 3.یک دلیل دیگر برای توجیه و تفسیر فرمایش حضرت امام سجاد(ع) وجود دارد: «اوزعنا مثله فیه» مثل شکر امام را به ما بده که این« فیه» یا در مورد همه نعمات یا در مورد امام است. ما خیلی نعمت داریم که شیوه استفاده صحیح از آن را نمی دانیم، ما زبان و گوش و مال و آبرو و عمر و سلامتی و نسلی داریم که شیوه بکارگیری اینها را بلد نیستیم هرچقدر ما به امام مراجعه می کنیم در محضر امام شیوه کاربرد به ما آموزش داده می شود. این امر ملازمه بین شکر از امام و شکر سایر نعمات از خدا می شود. هرکدام از ما که زیارت درستی انجام می دهیم، غیرممکن است آنجا نعمتی به ما معرفی نشود و شیوه استفاده از آن نعمت به ما معرفی نشود پس با مراجعه به معصوم، مصرف صحیح از هر نعمت را آموزش می گیریم غیرممکن است این مصرف را خودم در عرصه دیگری بتوانم آموزش بگیرم یعنی معلم این آموزش صحیح امام هر زمانی است به همین جهت ما می گوییم خدایا «اوزعنا مثله فیه». ✅نکته دیگر : وقتی می گوییم «اوزعنا مثله فیه» یعنی به ما الهام کن مثل شکر امام را یا در مورد همه نعمت ها یا در مورد امام یعنی هرکداممان آمار شکر‌مان را می گیریم مشاهده می کنیم از حد استاندارد بسیار کمتر است به همین جهت هیچ کس خودش را خیلی شاکر نمی تواند حساب کند چون هیچ کدام از ما شکرمان به اندازه امام زمان نیست. واحد اندازه گیری شکر یک اندازه گیری خاصی است، «اوزعنا مثله فیه» یعنی هروقت به خودم توجه می کنم می بینم میزان شکر ما با میزان شکر امام زمان‌مان خیلی فاصله دارد. البته شما نفرمایید که اینجوری دلسرد می شویم ، اتفاقاً دعا می کنیم و می خواهیم اما هیچ کداممان از خودمان خاطرجمع نیستیم. علامتش این است که اگر نعمتی از ما گرفته شود هیچ وقت نمی گوییم ما که شکرش را به جا آوردیم پس چطور از ما گرفته شد، اتفاقاً هروقت به خودم نگاه می کنم خودم را کم شکر یا ناشکر می بینیم چون شکر نسبی است و به ما گفته اند که شکرتان را با شکر امام زمان مقایسه کنید و ببنید آیا نمره شاکر به خودتان می دهید. 🍀 استاد علیه السلام 👁کانال انس با 🆔 @sahife2