✳️ ⏺ «اللهم إِنْ هَمَمْنَا بِفَاحِشَةٍ شَجَّعَنَا عَلَيْهَا»؛ اگر بخواهیم گناهی مرتکب شویم، شیطان ما را تشجیع می‌کند و می‌گوید به میدان برو و نترس. «وَ إِنْ هَمَمْنَا بِعَمَلٍ صَالِحٍ ثَبَّطَنَا عَنْهُ»؛ اگر بخواهیم عمل صالحی انجام دهیم، آن را این قدر بزرگ و سنگین می‌کند تا نتوانیم آن را انجام دهیم. «يَتَعَرَّضُ لَنَا بِالشَّهَوَاتِ، وَ يَنْصِبُ لَنَا بِالشُّبُهَاتِ»؛ شهوت و شبهه دو پایه‌ی عملیات شیطان است. شهوات را برای ما جلوه‌گری و تزیین می‌کند و برای ما تولید شبهه می‌کند. امیر المؤمنین (علیه السلام) در نهج البلاغه می‌فرمایند: سهمی از باطل و سهمی از حق را می‌گیرد و اینها را با یکدیگر ممزوج می‌کند و تحویل ما می‌دهد و فتنه درست می‌کند. «إِنْ وَعَدَنَا كَذَبَنَا»؛ به ما وعده‌ی دروغ می‌دهد. «وَ إِنْ مَنَّانَا أَخْلَفَنَا»؛ در ما تولید آرزو‌های بی‌امتداد و بدون تحقق می‌کند. «وَ إِلَّا تَصْرِفْ عَنَّا كَيْدَهُ يُضِلَّنَا»؛ اگر کید او را از ما دور نکنی، حتماً گمراه می‌شویم. «وَ إِلَّا تَقِنَا خَبَالَهُ يَسْتَزِلَّنَا»؛ اگر ما را از طراحی و فسادانگیزی او حفظ نکنی، گرفتار خطا می‌شویم. «اللهمَّ فَاقْهَرْ سُلْطَانَهُ عَنَّا بِسُلْطَانِکَ»؛ (عنّا، یعنی من و فرزندانم) خدایا! سلطنت او را با قدرت خودت مقهور کن و او را در برابر بچه‌های من تضعیف کن. «حَتَّى تَحْبِسَهُ عَنَّا بِكَثْرَةِ الدُّعَاءِ لَکَ»؛ ما با دعای فراوان به درگاه تو موفق می‌شویم او را حبس کنیم. دعای حقیقی، حبس الشیطان را در پی دارد. «فَنُصْبِحَ مِنْ كَيْدِهِ فِي الْـمَعْصُومِينَ بِکَ»؛ تا ما از شر و کید شیطان، به مقام عصمت برسیم. این فراز نیز می‌خواهد بگوید که خودت باید به ما عصمت بدهی. کلمه‌ی کلیدی در برابر کید ، «کثرت دعا» بود. دعای فراوان و حال اضطرار و گریه و تضرع می‌خواهد تا بتوان در برابر شیطان مقابله کرد. برای خودتان و بچه‌هاو انتان دعا و تمنا کنید و هر کاری از دست‌تان برمی‌آید، اعم از فکر و ذکر و تربیت و ابتکارات تربیتی، همه را به میدان آورید. 👤 استاد ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2