🔸 خداوندا ما را از اين جهان بيرون بر، هدايت يافته، راه گم ناكرده، شادان و خرم و با توبه، بى گناه و اصرار! اى كسى كه پاداش نيكوكاران را برعهده گرفته و كردار تباهكاران را به صلاح مى آورى🔸 📜 در پایان دعای آمده است: «أَمِتْنَا مُهْتَدِينَ». اگر کسی گمراه بمیرد، گمراه رفته است. برخی گناهان حابط هستند و اگر انسان این نوع گناهان را مرتکب شود، اعمالش حبط و نابود می‌شود و دیگر چیزی باقی نمی‌ماند. به همین دلیل مؤمن دائماً نگران وضعیت پایانی خود است و این خوف، سازنده و مقدس و پیش‌برنده است. «أَمِتْنَا مُهْتَدِينَ غَيْرَ ضَالِّينَ»؛ خدایا زمان مرگ در مقام هدایت مستقر شده باشیم و اعوجاج و کجی و انحرافی در کار نباشد. «طَائِعِينَ غَيْرَ مُسْتَكْرِهِينَ»؛ یک معنای این قسمت آن است که در حال طاعت باشیم. اما معنای دیگرش این است که وقتی او گفت بفرمایید، ما با سر برویم و کراهت نداشته باشیم. «تَائِبِينَ غَيْرَ عَاصِينَ وَ لَا مُصِرِّينَ»؛ قبل از مرگ توبه به معنای خاص کرده باشم. معنای خاص توبه قبلاً در دعای یازدهم گذشت و آنجا حضرت فرمودند، آخرین وضعیت من، توبه‌ی مقبوله باشد. با تمام وجود از خدای متعال بخواهیم که آن لحظات پایانی، موفق به توبه‌ی مقبول شویم و بعد از آن هیچ گناهی وجود نداشته باشد. عاصین و مصرّین، به گناهان کبیره و صغیره برمی‌گردد. «يَا ضَامِنَ جَزَاءِ الْمُحْسِنِينَ، وَ مُسْتَصْلِحَ عَمَلِ الْمُفْسِدِينَ»؛ این هم یک بشارت است. اجر محسنین با خدای متعال است که یک اجر تضمین شده است. قسمت آخر هم یک بشارت تکمیلی است و معنایش آن است که عمل مفسدان را اصلاح می‌کند. انسانی که در گذشته، کجی‌ها و اعوجاج‌هایی داشته، اگر به توبه‌ی مقبوله برسد، خدا سیئات او را به حسنات تبدیل می‌کند. این بشارتی است که در قران آمده است: «إِلاَّ مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلاً صالِحاً فَأُوْلئِکَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ مگر كسى كه توبه كند و ايمان آورد و كار شايسته كند، پس خداوند بدي‌هايشان را به نيكي‌ها تبديل مى‏كند و خدا همواره آمرزنده‌ی مهربان است». خداوند ما را با ، این یاد مقدس مأنوس قرار دهد و برکات، نصرت، عنایت و رحمتش را بر تمام دوستان امیر المؤمنین (علیه السلام) در سراسر عالم نازل فرماید. 👤استاد 🔗 کانال انس با 🆔 @sahife2