مختصر قابليت نعمت حَمْدًا يُوجِبُ بِكَرَمِكَ الْمَزِيدَ بِوُفُورِهِ، وَ تَصِلُهُ بِمَزِيدٍ بَعْدَ مَزِيدٍ طَوْلًا مِنْكَ. سپاسى كه با بسيارى‏اش به همراه كرمت، فراوانى (نعمت) را لازم گردانَد و تو آن را از روى احسانت، با افزونىِ پى‏درپى پيوند دهى. خداوند داراى جود و بخشش فراوان بوده، در عطاى نعمت، بخيل نيست و عطاياى فراوان مى‏دهد. ولى بنده داراى نقصان‏هاى بسيارى است كه مانع دريافت نعمت مى‏گردد و به تعبير ديگر بنده قابليت قبول نعمت الهى را ندارد. لذا بايستى اين نقصان‏ها برطرف شده، قابليتْ ايجاد گردد تا نعمت‏هاى بعدى به او عطا شود. شكر و سپاس الهى، ايجاد قابليت مى‏كند. چرا كه خداوند مى‏فرمايد: (لَئِن شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ): «اگر سپاسگزارى كنيد، حتماً شما را (نعمتى) مى‏افزايم». (ابراهيم/ 7.). ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2