انس با صحیفه سجادیه
مختصر روز عرفه اللَّهُمَّ هَذَا يَوْمُ عَرَفَةَ يَوْمٌ شَرَّفْتَهُ وَ كَرَّمْتَهُ وَ عَظَّمْتَهُ، نَشَرْتَ فِيهِ رَحْمَتَكَ، وَ مَنَنْتَ فِيهِ بِعَفْوِكَ، وَ أَجْزَلْتَ فِيهِ عَطِيَّتَكَ، وَ تَفَضَّلْتَ بِهِ عَلَى عِبَادِكَ. خداوندا، اين ، روزى است كه آن را شرافت و كرامت و عظمت داده‏اى و رحمتت را در آن گسترده‏اى و بخشايشت را در آن ارزانى داشته‏اى و عطايت را در آن فراوان نموده‏اى و به وسيله آن بر بندگانت تفضّل كرده‏اى. خداوند روز را شرافت و عظمت بخشيده و كرامتى خاص به آن عنايت كرده است. به خاطر آنكه اين روز را روز اجتماع امّت اسلامى در سرزمين قرار داد و تمامى بندگان را مورد آزمايش قرار مى‏دهد. در حديثى از پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله مى‏خوانيم: «چون شود، خداى تعالى به فرشتگانش فرمايد: «به بندگانم بنگريد كه ژوليده و غبارآلوده از راه‏هاى دور به سوى من آمده‏اند، در حالى كه رحمت و عذاب يعنى بهشت و دوزخم را نديده‏اند. اى فرشتگان! گواه باشيد همه خواه حاجى و خواه غير حاجى را آمرزيدم.» پس هيچ شب و روزى، چون شب و روز عرفه، كثرتِ آزاد شدگان از آتش، ديده نمى‏شود». (مستدرك الوسائل 165 /2.). در حديثى از پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله نيز بر حقارت و بدبختىِ شيطان در اين روز عظيم، اشاره شده است. (مستدرك الوسائل 168 /2.). ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
144 مشاهده