مختصر مؤاخذه خداوند وَ لَا تُؤَاخِذْنِي بِتَفْرِيطِي فِي جَنْبِكَ، وَ تَعَدِّي طَوْرِي فِي حُدُودِكَ، وَ مُجَاوَزَةِ أَحْكَامِكَ. و مرا به كوتاهى نمودنم در حقّت و تعدّى كردنم در حدودت و تجاوز از احكامت كيفر نكن. امام سجاد عليه السلام در اين فراز از خدا درخواست مى‏كند كه او را مؤاخذه ننمايد. البته بايد توجّه داشت كه مؤاخذه و كيفر الهى، بر اساس اعمال انسان است، چرا كه در قرآن كريم آمده است (قُلْ كُلٌ يَعْمَلُ عَلى شاكِلَتِهِ): «اى پيامبر، در جواب مردم بگو كه هر كسى بر اساس سيرت خود عمل مى‏كند». (اسراء/ 84.) چرا كه اصل و ريشه حقيقى هر انسانى را قلب و روح او تشكيل مى‏دهد و هر سنّتى كه در قلب و روح نفوذ كند، به منزله فصلِ مقوّمِ هستىِ او مى‏شود. همچنين ملكات انسانى، عين هويت انسان گشته، و سر زدنِ عملِ صالح و فاسد از انسان نشانه‏اى از اين هويت است. بنابراين هر كسى را بر مبناى همان هويت (كه عبارت از سريره نهان و نهاد است) اخذ نموده، پاداش يا كيفر مى‏دهند. البته پاداش به همراه فضل الهى و مؤاخذه و كيفر مطابق عمل فاسد است. ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2