مختصر مهلت بر گناهكار وَ لَا تَسْتَدْرِجْنِي بِإِمْلَائِكَ لِي اسْتِدْرَاجَ مَنْ مَنَعَنِي خَيْرَ مَا عِنْدَهُ وَ لَمْ يَشْرَكْكَ فِي حُلُولِ نِعْمَتِهِ بِي. و مرا با مهلت دادنت، غافلگير نكن. همانند غافلگير نمودن كسى كه مرا از نيكى آنچه نزدش است، بى‏بهره گردانده، در حالى كه در رسيدن نعمتش به من شريك تو نبوده است. يكى از الطاف خداوند بر انسان‏هاى مؤمن، اين است كه به خاطر گناه و نافرمانی ‏هایى كه كرده، او را مبتلا سازد تا زودتر بيدار شده، توبه نمايد. ولى لطف خداوند از طغيانگران و ستمكاران قطع شده و به آنها فرصت داده مى‏شود تا با خاطرى آسوده، بر گناهان خود بيفزايند. خداوند مى‏فرمايد: (وَ يَمُدُّهُمْ فِى طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ): «و خداوند به آنها فرصت مى‏دهد تا در طغيانشان سردرگم شوند» (بقره/ 15.). اين فرصت نه به خاطر لطفى است كه خدا به گناهكار مى‏كند بلكه بدان خاطر است كه اگر انسانِ ظاهربين و مادّى‏گرا، بعد از انجام گناه مؤاخذه نشود، به مرور زمان اين تصوّر در او به وجود مى‏آيد كه نظارت خداوند بر اعمال بندگان دروغى بيش نيست و هر روز بر گناهانش مى‏افزايد و عذاب خود را زيادتر مى‏كند. لذا امام سجاد عليه السلام از خداوند مى‏خواهد با مهلت دادنش، او را غافلگير ننمايد. ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2