ولاتحدث لی عزا ظاهراً الا احدثت..... خداوندا به هر مقدار. که عزت درظاهربه من عطا نمودی همانقدرذلت درنفسم قرار بده.... درکلمات قصار نهج البلاغه آمده است«فی صفة المومن یکره الرفعه »مومن ازرفعت اکراه دارد.گویی ازبلندی مقام میترسد.چرا؟ به دلیل خودپسندی که درنفس ایجاد میشود. امام علیه السلام از خداوند می خواهد اگرعزت وبزرگی عطا کردی به همان مقدار حقارت درباطن من ایجاد کن....تادچار عجب نشوم. ،صفت ناپسندی است که منجر به تکبر ودر نهایت به کفر. زیرا انسان خودش رادرنعمت دخیل می بیند. حال آنکه نعمت ها ازرحمت خداوند برماست و باید در برابر اوتواضع وخضوع کرد.این راهی است که مجاهدت می طلبد،کار آسانی نیست ...اگر بخواهیم نفس اماره را ذلیل کنیم تمرین زیاد می خواهد. المستعاث بک یا صاحب الزمان مکن شکایت گر وصل دوست خواهی. زین بیشتر بباید برهجرت احتمالی.