قسمت 4 ⏺ دعا در و روز 2 امام صادق عليه السلام از بهترين لحظاتى كه دعا در آن پذيرفته مى‏شود را روز جمعه معرفى مى‏فرمايد: السَّاعَةُ الَّتى‏ يُسْتَجَابُ فِيهَا الدُّعاءُ يَوْمَ الْجُمُعَةِ ما بَيْنَ فَرَاغِ الْإِمامِ مِنَ الْخُطْبَةِ إِلى‏ أَنْ يَسْتَوِىَ فى‏ الصُّفُوفِ وَ ساعَةٌ أُخْرى‏ مِنْ آخِرِ النَّهارِ إِلى‏ غُرُوبِ الشَّمْسِ. روز جمعه ساعتى كه در آن دعاى انسان پذيرفته مى‏شود؛ آن زمان كه خطبه نماز توسّط امام جمعه پايان يابد و صف‏ها به نظم برپا گردد و ساعتى ديگر، از پايان روز تا غروب خورشيد است. و نيز فرمود: إِنَّ لِلْجُمُعَةِ حَقًّا وَ حُرْمَةً فَإِيَّاكَ أَنْ تُضَيِّعَ أَوْ تُقَصِّرَ فى‏ شَى‏ءٍ مِنْ عِبادَةِ اللَّهِ وَ التَّقَرُّبِ إِلَيْهِ بِالْعَمَلِ الصَّالِحِ وَ تَرْكِ الْمَحارِمِ كُلِّها فَإِنَّ اللَّهَ يُضاعِفُ فِيهِ الْحَسَناتِ وَ يَمْحُو فِيهِ السَّيِّئاتِ وَ يَرْفَعُ فِيهِ الدَّرَجاتِ. به درستى كه روز جمعه داراى حق و احترام است، پس بپرهيز از اينكه مبادا، عبادت و نزديكى به خداوند با عمل صالح و دورى از محرّمات را، در اين روز ضايع كنى و يا كوتاهى بورزى، يقينى است كه خداوند نيكى‏ها را در اين روز چند برابر و گناهان انسان را محو و درجات آنان را بالا مى‏برد. براى روز جمعه اعمال و آداب بسيارى در سنّت نبوى و اهل بيت عليهم السلام بيان شده است؛ كه از جمله آنان: ادعيه مخصوص، فرستادن، خواندن سوره‏ هاى از قرآن، و نظافت با آداب ويژه، دادن، ، شاد نمودن خانواده، آموختن مسائل احكام دين، زيارت پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و اهل بيت عليهم السلام و زيارت حجة بن الحسن عليه السلام، زيارت به ويژه و ، خواندن ، و نمازهاى مستحبى و .... از دعاهاى مخصوص اين روز مبارك براى مسلمانان اين است كه: امام صادق عليه السلام فرمود: هر كه اين دعا را بخواند كفّاره گناهان او از اين جمعه تا جمعه ديگر باشد: اللَّهُمَّ ما قُلْتُ فى‏ جُمُعَتى‏ هَذِهِ مِنْ قَوْلٍ أَوْ حَلَفْتُ فِيها مِنْ حَلْفٍ أَوْ نَذَرْتُ فِيها مِنْ نَذْرٍ فَمَشِيَّتُكَ بَيْنَ يَدَىْ ذَلِكَ كُلِّهِ فَما شِئْتَ مِنْهُ أَنْ يَكُونَ كانَ وَ ما لَمْ تَشَأْ مِنْهُ لَمْ يَكُنِ اللَّهُمَّ اغْفِرْلى‏ وَ تَجاوَزْ عَنِّى، اللَّهُمَّ مَنْ صَلَّيْتَ عَلَيْهِ فَصَلاتى‏ عَلَيْهِ وَ مَنْ لَعَنْتَ فَلَعْنَتى‏ عَلَيْهِ كانَ كَفارَةً مِنْ جُمُعَةٍ إِلى‏ جُمُعَةٍ. خدايا! هر سخنى كه در اين جمعه‏ام بر زبان آورم و يا هر سوگندى كه در آن ادا نمايم و يا هر نذرى كه در آن جارى كنم، خواست و اراده تو پيشاپيش همه اينهاست، پس در اين ميان هر چه را تو بخواهى كه بشود، مى‏شود و هر چه را كه نخواهى، نشود. بار خدايا! مرا بيامرز و از من درگذر. خدايا! هر كه را تو بر او درود فرستى پس درودم بر او باد و هر كه را تو لعنت كنى پس لعنتم بر او باد. (اين پوشاننده گناهان از جمعه تا جمعه ديگر باشد.) 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 12 ، ص: 27 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2