5 https://eitaa.com/sahife2/42930 🔴 چون ساعات روز را در مسير الهى بگذارى و به طاعت و عبادت خرج كنى، مستحقّ فضل حضرت حق شوى كه چون فضل الهى تو را دريابد سعادت دنيا و آخرتت تأمين شود و اگر محروم از فضل او شوى به خسارت ابدى دچار گردى. ثُمَّ تَوَلَّيْتُم مّن بَعْدِ ذَ لِكَ فَلَوْلا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ لَكُنْتُمْ مِنَ الْخاسِرينَ آن گاه بعد از [پيمان گرفتن، از وفاكردن به آن‏] سرپيچى كرديد، و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، قطعاً از زيانكاران بوديد. وَ اللَّهُ يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ يَشاءُ وَاللَّهُ ذُوالفَضْلِ الْعَظيمِ در حالى كه خدا هركه را بخواهد به رحمت خود اختصاص مى‏دهد؛ و خدا داراى فضل بزرگى است. وَ لَقَدْ عَفا عَنْكُمْ وَاللَّهُ ذُوفَضْلٍ عَلَى الْمُؤْمِنينَ و از شما درگذشت؛ و خدا بر مؤمنان داراى فضل است. فانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَ اتَّبَعُوا رِضْوانَ اللَّهِ وَاللَّهُ ذُوفَضْلٍ عَظيمٍ پس با نعمت و بخششى از سوى خدا [از ميدان جنگ‏] بازگشتند، در حالى كه هيچ گزند و آسيبى به آنان نرسيده بود، و از خشنودى خدا پيروى كردند؛ و خدا داراى فضلى بزرگ است. وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسولَ فَاولئِكَ مَعَ الَّذينَ أنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبيّينَ وَ الصّدّيقينَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصّالِحينَ وَ حَسُنَ اولئِكَ رَفيقاً* ذلِكَ الْفَضْلُ مِنَ اللَّهِ وَ كَفى بِاللَّهِ عَليماً و كسانى كه از خدا و پيامبر اطاعت كنند، در زمره كسانى از پيامبران و صدّيقان و شهيدان و شايستگان خواهند بود كه خدا به آنان نعمت [ايمان، اخلاق و عمل صالح‏] داده؛ و اينان نيكو رفيقانى هستند.* اين [رفاقت با آنان‏] بخشش و فضلى از سوى خداست، و [در استحقاق اين كرامت و فضل‏] كافى است كه خدا [به نيّات و اعمال مطيعان‏] داناست. وَ لَوْلا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ لَاتَّبَعْتُمُ الشَّيْطانَ إلّا قَليلًا و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، يقيناً همه شما جز اندكى، از شيطان پيروى مى‏كرديد. يا أيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ فُرْقاناً وَ يُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ وَ يَغْفِرْلَكُمْ وَاللَّهُ ذُوالْفَضْلِ الْعَظيمِ اى اهل ايمان! اگر [در همه امورتان‏] از خدا پروا كنيد، براى شما [بينايى و بصيرتى ويژه‏] براى تشخيص حق از باطل قرار مى‏دهد، و گناهانتان را محو مى‏كند، و شما را مى‏آمرزد؛ و خدا داراى فضل بزرگ است. ياأيُّهَا النّاسُ قَدْ جائَتْكُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ شِفاءٌ لِما فِى الصُّدورِ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنينَ* قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذلِكَ فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيرٌ مِمّا يَجْمَعُونَ اى مردم! يقيناً از سوى پروردگارتان براى شما پند وموعظه‏اى آمده، و شفاست براى آنچه [ازبيمارى‏هاى اعتقادى و اخلاقى‏] در سينه‏هاست، و سراسر هدايت و رحمتى است براى مؤمنان.* بگو: [اين موعظه، دارو، هدايت و رحمت‏] به فضل و رحمت خداست، پس بايد مؤمنان به آن شاد شوند كه آن از همه ثروتى كه جمع مى‏كنند، بهتر است. آرى، براى انسان سرمايه و مايه‏اى بالاتر و بهتر و سودمندتر از فضل الهى نيست، فضلى كه تجلّيش در دنيا قرآن و نبوّت و امامت و توفيق عبادت و اطاعت و در آخرت بهشت و رضوان الهى است. بايد از دنيا به اندازه‏اى كه زندگى بگذرد برداشت كرد و بقيه را تبديل به توشه‏ آخرت نمود. و اين جز با معرفت به قرآن و توسل به پيامبر و امام معصوم ميسّر نيست. ما در خلوت به روى خلق ببستيم از همه بازآمديم و با تو نشستيم‏ هر چه نه پيوند يار بود بريديم وآنچه نه پيمان دوست بود شكستيم‏ مردم هوشيار زين معامله دورند شايد اگر عيب ما كنند، كه مستيم‏ مالك خود را هميشه غصّه گدازد مِلك پرى پيكرى شديم و برستيم‏ شاكر نعمت به هر طريق كه بوديم داعى دولت به هر مقام كه هستيم‏ در همه چشمى عزيز و نزد تو خواريم در همه عالم بلند و پيش تو پستيم‏ اى بت صاحبدلان مشاهده بنماى تا تو ببينيم و خويشتن نپرستيم‏ ديده نگه داشتيم تا نرود دل با همه عيّارى از كمند نجستيم‏ تا تو اجازت دهى كه در قدمم ريز جان گرامى نهاده بر كف دستيم‏ دوستى آن است سعديا كه بماند عهد وفا هم بر اين قرار كه بستيم‏ ( شيرازى) 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 79 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2