قسمت 6 6 و 7- امر به معروف و نهى از منكر وَ الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْيِ عَنِ الْمُنْكَرِ قسمت 1 🔴 قرآن مجيد امر به معروف و نهى از منكر را دو فريضه و واجب الهى مى‏داند و مردم را به آن امر كرده و ترك آن را گناه و موجب عذاب حق مى‏شمارد و سلامت جامعه را در گرو آن دانسته و اين دو واجب را از اوصاف مردم مؤمن قلمداد كرده است: وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ امَّةٌ يَدْعُونَ إلَى الْخَيْرِ وَ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ اولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ و بايد از شما گروهى باشند كه [همه مردم را] به سوى خير [اتحاد، اتفاق، الفت، برادرى، مواسات و درستى‏] دعوت نمايند، و به كار شايسته و پسنديده وادارند، و از كار ناپسند و زشت بازدارند؛ و اينانند كه يقيناً رستگارند. لُعِنَ الَّذينَ كَفَرُوا مِنْ بَنى إسرائيلَ عَلى لِسانِ داوُدَ وَ عيسىَ بْنِ مَرْيَمَ ذلِكَ بِما عَصَوا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ* كانُوا لا يَتَناهَوْنَ عَنْ مُنْكَرٍ فَعَلُوهُ لَبِئْسَ ما كانُوا يَفْعَلُونَ از بنى‏اسرائيل آنان كه كافر شدند به زبان داود و عيسى بن مريم لعنت شدند. لعنت شدنشان براى اين بود كه [نسبت به فرمان‏هاى خدا و انبيا] سرپيچى داشتند و همواره [از حدود الهى‏] تجاوز مى‏كردند.* آنان يكديگر را ازكارهاى زشتى كه مرتكب مى‏شدند بازنمى‏داشتند. مسلماً بد بود آنچه را انجام مى‏دادند. وَ تَرى‏ كَثيراً مِنْهُمْ يُسارِعُونَ فِى الإْثْمِ وَالْعُدْوانِ وَ أكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ* لَوْلايَنْهاهُمُ الرَّبّانِيُّونَ وَ الأْحْبارُ عَنْ قَوْلِهِمُ الإْثْمِ وَ أكِلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ ما كانُوا يَصْنَعُونَ و بسيارى از آنان را مى‏بينى كه در گناه و تجاوز [از حدود خدا] و حرام‏خورى خود مى‏شتابند؛ همانا بد است اعمالى كه همواره انجام مى‏دادند. * چرا دانشمندان الهى مَسلك [و كاملان در دين‏] و عالمان يهود، آنان را از گفتار گناه‏آلود و حرام خوارى بازنمى‏دارند؟ بسيار زشت است سكوتى كه همواره پيش مى‏گرفتند. الَّذينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِىَّ الاْمِّىَّ الَّذى يَجِدُونَهُ مَكْتُوباً عِنْدَهُمْ فِى التَّوْراتِ وَ الاْنْجيلِ يَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهاهُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ يُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّباتِ وَ يُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبائِثَ وَ يَضَعُ عَنْهُمْ إصْرَهُمْ وَ الأْغْلالَ الَّتى كانَتْ عَلَيْهِمْ فَالَّذينَ آمَنُوا بِهِ وَ عَزَّرُوهُ وَ نَصَرُوهُ وَ اتَّبَعُوا النُّورَ الَّذى انْزِلَ مَعَهُ اولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ همان كسانى كه از اين رسول و پيامبر «ناخوانده درس» كه او را نزد خود [با همه نشانه‏ها و اوصافش‏] در تورات وانجيل نگاشته مى‏يابند، پيروى مى‏كنند؛ پيامبرى كه آنان را به كارهاى شايسته فرمان مى‏دهد، و از اعمال زشت بازمى‏دارد، و پاكيزه‏ها را بر آنان حلال مى‏نمايد، و ناپاك‏ها را بر آنان حرام مى‏كند، و بارهاى تكاليف سنگين و زنجيره‏ها [ىِ جهل، بى‏خبرى و بدعت را] كه بر دوش عقل وجان آنان است برمى‏دارد؛ پس كسانى كه به او ايمان آوردند و او را [در برابر دشمنان‏] حمايت كردند و ياريش دادند و از نورى كه بر او نازل شده پيروى نمودند، فقط آنان رستگارانند. وَالْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتُ بَعْضُهُمْ أوْلياءُ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ يُطيعُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ اولئِكَ سَيَرْحَمُهُمُ اللَّهُ إنَّ اللَّهَ عَزيزٌ حَكيمٌ مردان و زنان با ايمان دوست و يار يكديگرند؛ همواره به كارهاى نيك و شايسته فرمان مى‏دهند و از كارهاى زشت و ناپسند بازمى‏دارند، و نماز را برپا مى‏كنند، و زكات مى‏پردازند، و از خدا و پيامبرش اطاعت مى‏نمايند؛ يقيناً خدا آنان را مورد رحمت قرار مى‏دهد؛ زيرا خدا تواناى شكست‏ناپذير و حكيم است. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 105 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2