❇️ فقر و تنگدستی، نتیجه بی‌توجهی به نیازمندان 2 🌺 « سرّ خداپرستى و تقرب به خدا در این است كه انسان بفهمد از خود هیچ ندارد و همه چیز از خداست و یكی از مظاهر خداپرستى این است كه اموالى را كه خدا در اختیار ما قرار داده و همه، ملك خدا و امانتى است از جانب او در دست ما، در راهی كه مورد رضایت اوست صرف كنیم، گو اینكه براى تحصیل بعضى از آنها زحمتى هم كشیده‌ایم؛ اما این زحمت هم با دستى بوده كه خدا داده، با سلامتى‏؛ و نیرویى بوده كه خدا عنایت كرده، شرایط آن را هم خدا فراهم كرده و در نتیجه اموالى به دست ما رسیده است. حال اگر ما عبدیم و در مقام بندگى هستیم، نباید ادعاى مالكیت آنها را داشته باشیم و طبعاً نباید حرص به جمع‌آوری این اموال داشته باشیم؛ نباید برای این‌كه از این اموال به دیگران بدهیم بخل داشته باشیم و بترسیم كه مبادا كم شود. رستگارى در این است كه انسان تنگ نظرى را از خود دور كند؛ وَ مَنْ یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ؛ این‌كه كسی تمام فكرش این باشد كه دائماً اموالی را برای خودش جمع كند، اول بدبختى‏؛ اوست. این نشانه مرتبه‏اى از كفر است؛ یعنى من خودم را مالك مى‏دانم، نه خدا را. البته نه اموال ما بى‌نهایت است و به نیازهای افراد جامعه آن‌قدر محدود است كه بتوانیم مشكل همه را حل كنیم؛به‌؛ ناچار باید اولویت‏ها را رعایت كنیم. اولین اولویت هم خویشانِ نزدیك است و در رأس آنها پدر و مادر و بعد از آن سایر خویشاوندان هستند.خدا ان‏شاءالله به همه ما توفیق عبادت و ادای زكات مرحمت بفرماید..» 👤آیت الله #مصباح_یزدی ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2