شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 1 ❇️ قبول مسئوليت برآوردن نيازها و حاجات انسان از الطاف خداوند منّان است و پروردگار حق رسيدگى به خواسته‏هاى آدمى را بر خويش كرده است تا آفريده خود را در سايه حاجات به درجات عالى كمال برساند. انسان در سير معنوى، هدفى جز رسيدن به محبوب راستين ندارد، پس ارتباط باطنى با معبود و پيوند با آنان كه با حق در رابطه‏اند از ابزارهاى دوستى بين دو موجود است. همنشينى با پاكدامنان و راستگويان و خردمندان و نيكوكاران و نيك رفتارى در جامعه انسانى، زمينه‏ساز پذيرش الهى و پيوند بين مردم مى‏گردد. و حضرت حق، دعا را وسيله‏اى براى ارتباط خود و بندگانش قرار داده است تا جايگاه ربوبى خداوند و نقش بندگى انسان در نظام آفرينش برقرار باشد و از اين رهگذر با خواسته و اصرار آدمى و قبولى يا ردّ حاجت او از سوى خداى منان، محبت ايجاد گردد نياز بنده و ناز بنده پرور و عشق متقابل، موجب تداوم زيبايى خلقت مى‏شود. ارزش معنوى دعا از عبادات بالاتر است و هيچ عاملى بنده با ايمان را به اندازه‏ دعا به خدا نزديك نمى‏كند. دعا كننده به طور مستقيم با پروردگار گفتگو مى‏كند بى‏آنكه نزد مردم كمترين آسيبى به شخصيت او وارد شود. انسان به گناهان بزرگى كه مرتكب شده اعتراف مى‏كند و آمرزش مى‏خواهد؛ تهيدستى خويش را شرح مى‏دهد و درخواست گشايش مى‏نمايد. از بيمارى پنهان خود شكايت مى‏كند و خواهش بهبودى مى‏كند كسى بر آنها آگاه نمى‏شود. پس منزلت دعا به قدرى مهم است؛ كه ارتباط بدون واسطه و افشاى اسرار نزد ديگران، به طور خودكار عمل مى‏كند. حضرت على عليه السلام در نامه حكيمانه خود به فرزندش امام مجتبى عليه السلام نوشته است: وَ اعْلَمْ أَنَّ الَّذى‏ بِيَدِهِ خَزائِنُ السَّمواتِ وَ الْارْضِ قَدْ اذِنَ لَكَ فى‏ الدُّعاءِ وَ تَكَفَّلَ لَكَ بِالْاجابَةِ وَ أَمَرَكَ انْ تَسْأَلَهُ لِيُعْطِيَكَ وَ تَسْتَرْحِمَهُ لِيَرْحَمَكَ وَ لَمْ يَجْعَلْ بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ مَنْ يَحْجُبُهُ عَنْكَ وَ لَمْ يُلْجِئْكَ الى‏ مَنْ يَشْفَعُ لَكَ الَيْهِ. آگاه باش آن كه خزائن آسمان‏ها و زمين در اختيار اوست به تو اجازه دعا داده و اجابت آن را نموده و دستور داده از او بخواهى تا ببخشد و رحمتش را بطلبى تا رحمت آرد و بين خودش و تو كسى را حاجب قرار نداده و تو را مجبور به توسل به واسطه ننموده. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 416 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2