شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 2 ❇️ دعايى كه باب رحمت واسعه الهى است ، مى‏تواند بزرگترين مشكل را با كوچكترين خواهش حل كند و مهمترين تمنّاى خواننده را به آسانى برآورده سازد. امام باقر عليه السلام فرمود: خداوند مرد باديه نشينى را براى دو كلمه دعا كه به زبان آورد مشمول‏ رحمت خود قرار داد. عرض شد: آن دو كلمه چه بود؟ فرمود: به پيشگاه خداوند عرض كرد: خدايا! اگر عذابم نمايى من شايسته عذابم و اگر ببخشى تو شايسته عفو هستى، پس خداوند او را بخشيد گاهى در انسان خواسته‏هايى از خداوند پديد مى‏آيد. ولى به خاطر شك يا ترديد در برآورده شدن يا شريك كردن ديگران در آن كار، حسن ظن او به پروردگار از بين مى‏رود. بزنطى به حضرت رضا عليه السلام عرض كرد: فدايت شوم، من چند سال است كه از خدا حاجتى مى‏خواهم و از تأخير در اجابتش در دلم شبهه‏اى پديد آمده است، حضرت به من فرمود: بگو بدانم، اگر من سخنى به تو بگويم به آن اعتماد مى‏كنى؟ عرض كردم: فدايت شوم، اگر به حرف شما اعتماد نكنم به چه كسى اعتماد كنم، حضرت فرمود: پس به خدا بيشتر اعتماد داشته باش؛ زيرا خداوند به تو وعده اجابت داده است مگر نه اين كه خداى تبارك و تعالى مى‏فرمايد: هر گاه بنده‏گانم درباره من از تو پرسند، پس من نزديكم و اجابت كنم دعاى آن كه مرا بخواند. يكى از امورى كه در دعا اهميت دارد و بايد همواره در خاطر دعاگو باشد اين است كه درخواستش برخلاف قوانين خلقت و سنت‏هاى آفرينش نباشد، مثلًا دعا كند كه پير نشود يا هرگز خواب و استراحت نداشته باشد يا حافظه‏اش ضعيف نشود يا يك شبه پولدار شود و ... اين گونه دعا كردن‏ها با حكمت و تقديرات الهى نمى‏سازد؛ زيرا نظم و طبيعت آفرينش را برهم مى‏زند و تدبير خداوند را مختل مى‏كند. امام على عليه السلام مى‏فرمايد: إِنَّ كَرَمَ اللَّهِ سُبْحانَهُ لايَنْقُضُ حِكْمَتَهُ فَلِذلِكَ لايَقَعُ الْإِجابَةُ فى‏ كُلِّ دَعْوَةٍ. همانا كرم خداى سبحان، حكمت او را باطل نمى‏كند پس هر دعايى مستجاب نمى‏شود، يعنى مصلحت و حكمت او هماهنگ است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 416 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2