شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 3 ❇️ ابن سينا در اين موضوع مى‏نويسد: «علت استجابت_دعا ؛ تلاقى و توافق اسباب و علّت‏ها در حكمت الهى با يكديگر است. به اين معنا كه دعاى كسى كه درباره چيزى دعا مى‏كند با سبب تحقق آن چيز از سوى آفريدگار برخورد مى‏كند. پس اگر پرسيده شود كه آيا ممكن است چيزى بدون توافق دعا با سازگارى حق صورت گيرد، مى‏گوييم: خير؛ زيرا علت هر دو يكى است و آن آفريدگارى است كه سبب هستى يافتن آن چيز را در دعا قرار داده است. همچنان كه سبب سلامتى بيمار را خوردن دارو قرار داده تا او دارو مصرف نكند بهبود نمى‏يابد. دعا نيز اين گونه است، چيزى كه براى به دست آوردنش دعا مى‏كنيم بنا به حكمتى، برحسب مقدرات و قسمت‏ها به علت وجودى آن چيز برخورد كند، پس دعا كردن لازم است و انتظار اجابت دعا نيز ضرورى است.» امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: مردى خدمت امير المؤمنين عليه السلام آمد و عرض كرد: من خدا را مى‏خوانم ولى اجابتى نمى‏بينم؟ حضرت فرمود: چون تو خدا را با صفاتى به غير او وصف مى‏كنى، همانا دعا را چهار خصلت باشد: اخلاص باطنى، حضور نيّت، شناخت وسيله، انصاف داشتن در خواسته، آيا تو با آگاهى از اين چهار نكته دعا مى‏كنى؟ عرض كرد: خير. حضرت فرمود: پس آنها را بشناس. حتى معصومان عليهم السلام هم اعتقاد دارند كه با رعايت شرايط پذيرش دعا، قبول حتمى است. امام حسن مجتبى عليه السلام با عبداللّه بن جعفر ديدار نمود و فرمود: چگونه مؤمن، ايمان دارد كه تقدير خود را ناپسند و مقام خويش را كوچك مى‏داند و حال آن كه خدا بر او حكومت مى‏كند؛ من ضمانت مى‏كنم براى كسى كه در دلش هوايى جز خشنودى خدا نباشد، دعايش مقبول افتد. حضرت صادق عليه السلام در آداب دعا مى‏فرمايد: آداب دعا را رعايت كن و اگر شرايط دعا را به جا نياوردى منتظر جواب مباش ... بدان كه: اگر خداوند ما را به دعا كردن فرمان نداده بود ولى ما خالصانه او را مى‏خوانديم، باز از روى فضل و كرامت اجابت مى‏كرد، چه رسد به اين كه خود او اجابت دعاى كسى را كه شرايط آن را به جا آورده ضمانت كرده است. بنابراين خداوند براى كسى كه از او پروا داشته، تعهد كرده است كه هر ناخوشايندى را براى او خوشايند سازد و از جايى كه گمان نمى‏برد روزيش را برساند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 416 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2