علی علیه السلام در حکمتی از حکمتهای نهج البلاغه درباره‏ى #قلب می فرماید( متن کامل ) : "در آدمى پاره‏ى گوشت معلقى وجود دارد عجيب ‏تر از همه‏ى آنچه كه در اوست و آن قلب است. در اين عضو شگفت ‏آور موادى است از حكمت و ضد حكمت. اگر اميدوار شود طمع او را ذليل و خوار مى‏كند، اگر طمع تهديدش نمايد حرص موجب هلاكش مى‏شود، اگر دچار ياس گردد اندوه و اسف او را مى‏كشد، اگر غضب‏آلود و خشمگين شود غيظش تشديد مى‏گردد، اگر از رضا و خشنودى برخوردار شود پرهيز از عوامل مضر و زيانبار را فراموش مى‏كند، اگر دچار خوف شود همش در پرهيز و اجتناب مصروف مى‏گردد، اگر در گشايش واقع شود غفلت مايه ‏ى سلب موفقيتش مى‏گردد، **اگر مال و پولى به دست آورد بى‏نيازى به طغيانش وامى‏دارد، اگر با مصيبتى مواجه شود جزع و بيتابى موجب رسواييش مى‏گردد، پس هر نداری ، کمبود و تقصيرى امکان دارد ، براى وى زيانبار و مایه سقوط گردد و هر دارایی ، مال و امکاناتی ممکن است براى او مايه‏ ى فساد و تباهى شود." #نهج_البلاغه_حكمت_108