در گذشته و حال افراد بسيارى وجود داشته و دارند كه جايگاهشان از نظر معنوى درست در نقطه ى مقابل مردان الهى است،
اينان ثروتى گرد آورده و بر اثر بى ايمانى دچار غرور و طغيان شده و به سركشى و فساد اخلاق گرايش يافتهاند، خود را گم كرده، اخلاق انسانى را از ياد برده، مردم را با ديده ى تحقير و اهانت نگريسته، و بذر دشمنى و كينه ى خود را در قلوبشان افشاندهاند.
#قارون ، ثروتمند عصر موسى بن عمران مىگفت:
انما اوتيته على علم عندى،
من اين ثروت را بر اساس لياقت علمى خود به دست آوردهام و از خداوند و عطيه ى او اسم نمىبرد، اينان نيز همانند قارون سخن مىگويند:
اگر اموال تا پايان عمرشان باقى بماند در جامعه بر اثر اهانت و تحقير مردم همواره مورد بغض و بدبينى هستند
و اگر بر اثر حادثه اى ثروتشان از ميان برود شخصيتشان سركوب شده و مردم آزردهخاطر نيز از سقوطشان مسرورند.