شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 1 ❇️ عفو الهى نسبت به معصومان عليهم السلام از جهت روحيات اخلاقى و رسيدن به فناى‏ ذاتى حق است؛ امّا بندگان و رهپويان صالح كه قصد رسيدن به مقامى بس بلند بر پايه اراده تام و خالص الهى به دور از هر گونه شرك و دوگانگى دارند، تنها در سايه كسب فيض از درياى عفو خداوند توفيق مى‏يابند.. در اين فراز كه حضرت سجاد عليه السلام مى‏فرمايد: عَالِمٍ بِأَنَّ الْعَفْوَ عَنِ الذَّنْبِ الْعَظِيمِ لَا يَتَعَاظَمُكَ وَ أَنَّ التَّجَاوُزَ عَنِ الْإِثْمِ الْجَلِيلِ لَا يَسْتَصْعِبُك‏ خداوندا و بخشش ستم و جنايت انسانها ، بر تو گران و سخت نمى‏آيد !! مقصود اين نيست كه خداوند بى ‏اراده و بى‏توجّه به نظام امور است و هر اتفاقى رخ مى‏دهد بر باد فنا برود و براى حق تعالى مهم نباشد كه به آنچه از ظلم و گناه و تجاوز در سراسر دنيا به خاطر آزمايش انسان يا كوتاهى و نادانى بشر پديد مى‏آيد، بى‏تفاوت گذر كند؛ بلكه مراد اين است كه همه چيز در مقابل عظمت حضرت حق بى ‏نهايت كوچك است و هر امر بزرگى و حيرت انگيزى كه تفكّر و محاسبه ما از آن در بماند در برابر قدرت برتر او ناچيز است و درياى وجود فيّاض و خلّاق حق سراسر آفرينش را فرا گرفته است. از آن جمله و الهى كه مانند ابرى پر بركت بر وجود انسان سايه انداخته است و او را تا رسيدن به مقصد نهايى يارى مى‏رساند. ( در ادامه خواهد آمد ) ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 422 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2