شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 ‏ 1 ❇️ حيات ابدى و زندگانى جاودانه و حقيقىِ سراى باقى در گرو اميد به رحمت و مغفرت خداوند است؛ زيرا اميدوارى بر دو گونه است: 1- اميد به امور مادى و ابزارى؛ مانند شغل، زن، فرزند، علم، پول و ... كه هر يك‏ در موقعيت زمانى و مكانى ويژه‏اى در خدمت انسان هستند. 2- اميد به امور معنوى و اعتقادى؛ مانند رحمت، مغفرت، لطف، كرامت، شفاعت، ... و اين اميدوارى را كافر هم دارد چون موجود بى‏اميد و آرزو مرده است. گرچه اميد مشرك و كافر به سنگ و چوب و بت و مال دنياست؛ ولى تنها اميد به رحمت و آمرزش پروردگار، پديده‏اى ابدى است كه سلامتى حيات باقى انسان را تأمين مى‏نمايد و ابديت حقيقتى است كه روح آن اميد و اطمينان نفس است و خداوند متعال اين صفت را از ويژگى‏هاى مؤمنان و مهاجران و مجاهدان راه حق برمى‏شمرد و مى‏فرمايد: إِنَّ الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَالَّذِينَ هَاجَرُواْ وَجهَدُواْ فِى سَبِيلِ اللَّهِ أُوْلئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ» «بقره 218» يقيناً كسانى كه ايمان آورده، و آنان كه هجرت كرده و در راه خدا به جهاد برخاستند، به رحمت خدا اميد دارند؛ و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. اين گروه رزمنده و فرمانبر رسول اللّه صلى الله عليه و آله به خاطر داشتن استوارى در ايمان و هجرت و جهاد مشمول عنايت‏ها و آمرزش الهى مى‏گردند و اگر مرتكب خطاهايى بشوند به خاطر ارزش‏هايشان مورد بخشش قرار مى‏گيرند. پس هدف اميد را بايد به سوى خداى منّان قرار داد كه نجات در آن است. حضرت على عليه السلام در اين باره مى‏فرمايد: إِجْعَلُوا كُلَّ رَجائِكُم لِلَّهِ سُبْحانَهُ وَ لاتَرْجُو أَحَداً سِواهُ، فَإِنَّهُ ما رَجا أَحَدٌ غَيْرَ اللَّهِ تَعالى‏ الَّا خابَ. هر چه و داريد به خداى سبحان داشته باشيد و به كسى جز او اميد مبنديد؛ زيرا هيچ كس به غير خداى متعال اميد نبست مگر آن كه ناكام ماند. زيرا اميدهاى دروغين انسان را گرفتار ترس حقيقى مى‏كند و به درهاى بسته‏اى برمى‏خورد كه چاره‏اى غير از بازگشت به سوى حق ندارد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 434 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2