انس با صحیفه سجادیه
‏‏ 4 ❇️ يكى از اسباب مهم الهى وفور است و به حسب اتفاق، با نعمت از آزمايش با سخت و پيچيده‏تر است. همانند حضرت عليه السلام كه با انواع نعمت‏هاى مادى و معنوى مورد امتحان قرار گرفت و عاقبت به خير گرديد؛ زيرا طبيعت فزونى نعمت بى‏ ، غفلت و غرق شدن در لذايذ و شهوات است. و اين وضعيت انسان را از خدا دور مى‏سازد و ميدان را براى فعاليت شيطان آماده مى‏كند، تنها كسانى مى‏توانند از عوارض نامطلوب فزونى وفور نعمت در امان بمانند كه به طور پيوسته به ياد خدا باشند و با يادآورى هميشه خانه قلب را از نفوذ شياطين حفظ نمايند. آرى، او چه خداى بزرگ و منّانى است كه با هر ناز و ناله بنده‏اش مى‏سازد ولى اين انسان چقدر مغرور و بخيل است كه با كوچكترين دردى مى‏نالد و با كمترين‏ نعمتى مى‏بازد. هنگامى كه پروردگارش به او اكرام مى‏كند و نعمت به او مى‏بخشد؛ با غرور و نخوت مى‏گويد: خداوند مرا گرامى داشته است. پس او به هنگام روى آوردن نعمت چنان مى‏پندارد كه مقرب درگاه خدا شده و اين نعمت دليل بر آن قرب است. اما هنگامى كه روزى بر او تنگ شود با نااميدى مى‏گويد:خداوند مرا خوار كرده است. از حق ناخشنود مى‏شود و با او قهر مى‏كند و به زمين و زمان مى‏تازد، غافل از اين كه نعمت و نقمت هر دو وسيله آزمايش اويند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏7، ص: 10 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
31 مشاهده