✳️ کتاب کافی، در دوره‌ای ۱۱۰۰ ساله، از وفات مرحوم در ۳۲۹ هجری تا روزگار ما، بیش از هزار سال است که مرجعیّت علمی دارد و بین جوامع شیعه، دست به دست می‌شود و هرگز هیچ فقیه، متکلم یا مفسر شیعه، از آن، مستغنی نبوده است. شخصیّت شیخ کلینی رحمه‌الله علیه نیز شخصیّت علمی بارز و برجسته‌ای است.او در هر دو حوزه ری و بغداد، سال‌های زیادی را به علم‌آموزی و اخذ حدیث از محضر اساتید و مشایخی که شمار آنها بیش از ۵۰ تن است، سپری کرد و از دیگر سو، به تربیت گروه بزرگی از طالبان علم و معارف مکتب اهل بیت علیهم السّلام پرداخت که خود، گواهی بر برجستگی‌های علمیِ شیخ کلینی‌اند. کلینی، تنها یک محدث نبود. بررسی کتاب ، از جهت چگونگی تبویب و تقدیم و تاخیر ابواب آن و عناوین انتخابی آنها (نظیر: کتاب العقل و الجهل، کتاب الحجه، کتاب التوحید و …) نشان می‌دهد که کلینی، علاوه بر آن که محدّثی بزرگ است، متکلمی چیره دست نیز هست و محتوا و روش و عناوینِ به کار گرفته شده توسط وی، ناظر به مسائل کلامیِ رایج در روزگار اوست. ضمنا مقدّمه شیخ بر کافی، مقدمه درخشانی است که نشان می‌دهد این مرد، چه تسلّطی بر عبارات و کلمات و مطالب و مفاهیم کلامی و … داشته است. عصر کلینی نیز روزگار حسّاس و دشواری است. ولادت او، در حوالی سال ۲۶۰ هجری اتفاق افتاده است که سال وفات امام عسکری علیه السّلام و آغاز غیبت صُغراست و با در نظر گرفتن سال درگذشت او (یعنی ۳۲۹ هجری)، در می‌یابیم که حیات وی، کاملا منطبق بر دوره غیبت صُغراست که از پیچیده‌ترین و حساس‌ترین برهه‌ها در تاریخ تشیع است و شیخ کلینی، تقریبا ۲۰ سال پایانی عمر خویش را‌، در بغداد به سرآورد که محل سکونت نواب اربعه و وکلای ناحیه مقدسه بود و این ویژگی‌ها در حیات کلینی، برای کسانی که می‌خواهند درباره حرکت علمی شیعه به تحقیق بپردازند، در خورِ توجّه است. به نظر این جانب، تجلیل از کلینی، تجلیل از علم، تجلیل از دین و تجلیل از تشیع است. کافی نیز اثر ارزشمندی است و در مورد این کتاب شریف و مولف بزرگوارش، هر چه تجلیل و هر اندازه کار علمی انجام بشود، جا دارد. 👤 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2