انس با صحیفه سجادیه
❇️ قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره ✳️ ثُمَّ بَدَّلْنَا مَكَانَ السَّيِّئَةِ الْحَسَنَةَ حَتَّى‏ عَفَواْ وَقَالُواْ قَدْ مَسَّ ءَابَآءَنَا الضَّرَّآءُ وَالسَّرَّآءُ فَأَخَذْنَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ سپس به جاى ناخوشى، خوشى قرار دادیم تا آنكه فزونى یافته و انبوه شدند و گفتند: به پدران ما نیز (به طور طبیعى) رنجها و خوشى ها رسیده بود (و این حوادث تلخ و شیرین، نشانه ى قهر یا لطف خدا نیست). پس آنان را ناگهانى (با قهر خود) گرفتیم، در حالى كه درك نمى كردند. ✍️ «عَفَوا»، به معناى كثرت مال و فرزندان، یا ترك كردن و اعراض نمودن است. لطف خدا درباره آنان به حدّ وفور رسید، ولى آنان به هوش نیامدند و عبرت نگرفتند. نظیر این آیه در سوره ى انعام آمده است: «فلمّا نسوا ما ذكّروا به فتحنا علیهم أبواب كلّ شى ء حتّى اذا فرحوا بما أوتوا أخذناهم بغتة» چون تذكّرات ما را فراموش كردند، درهاى نعمت ها را به رویشان گشودیم و پس از كامیابى ها، ناگهان گرفتار قهر خویش كردیم. مثل بیمارى كه پزشك از بهبود او مأیوس شده و مى گوید: هر چه میل دارد به او بدهید، كارش تمام است. ممكن است براى آیه معناى دیگرى نیز باشد از جمله: بعد از رفع بلا، نسل بعد مى گفتند: حوادث تلخ مخصوص پدران ما بوده و ما در امان هستیم . غافل از آنكه سنّت خداوند بر مبتلا ساختن همه ى نسل هاست و این گونه غفلت ها، زمینه ى قهر الهى است. 👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇 https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour 🆔 @sahife2
70 مشاهده