6 - 7 6 و 7- و 3 ✳️ حضرت مولا عليه السلام مى‏فرمايد: لَوْ وَجَدْتُ مُؤْمِناً عَلى فاحِشَةٍ لَسَتَرْتُهُ بِثَوْبى. «4» اگر مؤمنى را در كار زشتى بيابم او را با لباسم مى‏پوشانم (تاديگران وى را نبينند، مبادا كه زبان خود را نگاه ندارند و آبروى آن مؤمن بر باد رود)! حضرت صادق عليه السلام روايت مى‏فرمايد: نَحْنُ اصْلُ كُلِّ خَيْرٍ، وَ مِنْ فُرُوعِنا كُلُّ بِرٍّ، وَ مِنَ الْبِرِّ التَّوْحِيدُ وَ الصَّلاةُ وَ الصِّيامُ وَ كَظْمُ الْغَيْظِ وَ الْعَفْوُ عَنِ الْمُسى‏ءِ وَ رَحْمَةُ الْفَقيرِ وَ تَعاهُدُ الْجارِ وَ الْاقْرارُ بِالفَضْلِ لِاهْلِهِ. وَ عَدُوُّنا اصْلُ كُلِّ شَرٍّ، وَمِنْ فُرُوعِهِمْ كُلُّ قَبيحٍ وَ فاحِشَةٍ، فَمِنْهُمْ الْكِذْبُ وَ النَّميمَةُ وَ الْبُخْلُ وَ الْقَطيعَةُ وَ اكْلُ الرِّبا وَ اكْلُ مالِ‏ الْيَتِيمِ بِغَيْرِ حَقِّهِ وَ تَعَدِّى الْحُدودِ الَّتى امَرَاللّهُ عَزَّوَجَلَّ وَ رُكُوبُ الْفَواحِشِ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ مِنَ الزِّنا و السِّرْقَةِ، وَكُلُّ مَنْ وافَقَ ذلِكَ مِنَ الْقَبيحِ، وَكَذَبَ مَنْ قالَ انَّهُ مَعَنا وَ هُوَ مُتَعَلِّقٌ بِفَرْعِ غَيْرِنا. ما ريشه هر خيرى هستيم و هر عمل نيكى شاخ و برگ ماست، و از نيكى توحيد و نماز و روزه و فرو خوردن خشم و گذشت از بد كار و رحمت به فقير، تعهد نسبت به همسايه و اقرار و اعترافت به خوبى خوبان است. دشمنان ما ريشه هر شر و از شاخ و برگ آنان هر بدى و گناهى است از جمله: دروغ، دوبه هم زنى، بخل، قطع رحم، خوردن ربا، خوردن مال يتيم بدون حق، تجاوز از حدود الهى و ارتكاب بدى‏هاى ظاهر و باطن از قبيل زنا و دزدى و هرچه كه قبيح است. دروغ مى‏گويد آن كه آلوده به اين امور است و خود را از ما مى‏داند! ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏8، ص: 364 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2