13 https://eitaa.com/sahife2/59802 13- ‏ 1 ✳️ فضايل، واقعيت‏هايى الهى و حقايقى عرشى و ملكوتى است كه در انبياى الهى‏ و امامان معصوم و اولياى حق تجلّى عملى داشت. فضايل، يك سلسله كمالات حقيقى، و مكارم واقعى است كه انسان را در پيشگاه حق به ارزشى سنگين مى‏آرايد، و آدمى را مستحق رضايت حق، و بهشت عنبر سرشت مى‏كند. فضايل در روايات‏ امام على عليه السلام در باب مى‏فرمايد: فَخْرُ الْمَرْءِ بِفَضْلِهِ لا بِاصْلِهِ. افتخار انسان به فضيلت اوست نه به خانواده‏اش. الْفَضيلَةُ بِحُسْنِ الْكَمالِ وَ مَكارِمِ الْافْعالِ، لا بِكَثْرَةِ الْمالِ وَ جَلالَةِ الْاعْمالِ. فضيلت به خوبى كمال و اعمال با ارزش است، نه به ثروت زياد و حركات و اعمال بزرگ. مَنْ آثَرَ عَلى نَفْسِهِ اسْتَحَقَّ اسْمَ الْفَضيلَةِ. آن كه ديگران را در همه چيز بر خود مقدم بدارد، مستحق نام فضيلت است. صَنائِعُ الْاحْسانِ مِنْ فَضائِلِ الْانسانِ. انجام دادن تمام نيكى‏ها از فضايل انسان است. الْفَضْلُ انَّكَ اذا قَدَرْتَ عَفَوْتَ. فضل و فضيلت به اين است كه هرگاه قدرت يافتى اقدام به گذشت كنى. تَحَلُّوا بِالْأَخْذِ بِالْفَضْلِ، وَ الْكَفِّ عَنِ الْبَغْىِ، وَالْعَمَلِ بِالْحَقِّ، وَ الْانْصافِ مِنَ النَّفْسِ، وَاجْتِنابِ الْفَسادِ، وَ اصْلاحِ الْمَعادِ. با در پيش گرفتن فضيلت و خوددارى از ستم و زورگويى و عمل به حق و انصاف به خرج دادن و دورى از فساد و آباد كردن معاد، خود را بياراى. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏8، ص: 378 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2