انس با صحیفه سجادیه
15 https://eitaa.com/sahife2/59802 اللَّهُمَّ حَلِّنِي بِحِلْيَةِ الصَّالِحِينَ وَ أَلْبِسْنِي زِينَةَ الْمُتَّقِينَ : فِي .... تَرْكِ التَّعْيِيرِ 15- ‏ ✳️ بسيارى از انسان‏ها به خاطر جهل به حقايق، يا ضعف اراده، يا غلبه هوا، يا علّت‏هاى ديگر مصون از خطا نيستند. وظيفه پاكان و مؤمنان نسبت به اينان امر به معروف و نهى از منكر آنهم با زبانى خوش و اخلاقى شيرين است، سرزنش كردن ديگران به گناهشان نه اين كه علاج واقعه نيست، بلكه احتمال دارد اثر نامطلوب بجاى گذارد. در باب ترك سرزنش خطا كاران حضرت صادق عليه السلام مى‏فرمايد: «مردى نزد عيسى آمد و گفت: اى روح اللّه! من به زنا مبتلا شده‏ام، مرا با اجراى حكم الهى پاك كن. عيسى فرمود: فرياد بزنيد همه براى تطهير اين مرد بيايند. وقتى همه جمع شدند، آن مرد معصيت كار گفت: اگر كسى حدّ گناه به گردن دارد از حدّ زدن به من خوددارى نمايد، آن كه طاهر و پاك است به اجراى حدّ الهى نسبت به من اقدام كند. جز عيسى و يحيى همه رفتند، حضرت يحيى پيش آمد و به گناهكار گفت: در اين لحظه حساس دوست دارم مرا موعظه كنى، مرد معصيت كار گفت: بين نفس و هوا خلوت مكن كه تو را به ضلالت و گمراهى دچار مى‏كند، يحيى فرمود: اضافه كن، گفت: گناهكار را به گناهش سرزنش مكن، فرمود: اضافه كن گفت: غضب مكن و از عصبانيت و خشم بپرهيز. «1» سرزنش ديگران در روايات‏ حضرت باقر عليه السلام مى‏فرمايد: خضر به موسى سفارش كرد: يَا ابْنَ عِمْرانَ لاتُعَيِّرَنَّ احَداً بِخَطيئَتِهِ، وَ ابْكِ عَلى خَطيئَتِكَ. اى پسر عمران، احدى را به خطايش سرزنش مكن، و بر خطاى خودت اشك بريز. رسول خدا صلى الله عليه و آله مى‏فرمايد: مَنْ عَيَّرَ اخاهُ بِذَنْبٍ قَدْ تابَ مِنْهُ لَمْ يَمُتْ حَتّى يَعْمَلَهُ. آن كه برادر دينى خود را به گناهى كه از آن توبه كرده سرزنش كند، نميرد مگر آن كه به آن گناه دچار شود. امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: مَنْ انَّبَ مُؤْمِناً انَّبَهُ اللّهُ فِى الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ. كسى كه مؤمنى را سرزنش و ملامت كند، خداوند او را در دنيا و آخرت ملامت نمايد. رسول خدا مى‏فرمايد: لاتُظْهِرِ الشَّماتَةَ بِاخيكَ فَيَرْحَمُهُ اللّهُ وَ يَبْتَليكَ. برادرت را دچار سرزنش مكن كه خداوند او را از رحمتش نصيب دهد و تو را مبتلا گرداند. قالَ اعْرابِىٌ لِرَسُولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله: اوْصِنى، فَقالَ: عَلَيْكَ بِتَقْوى اللّهِ، فَانِ امْرُءٌ عَيَّرَكَ بِشَىْ‏ءٍ يَعْلَمُهُ فيكَ فَلا تُعَيِّرْهُ بِشَىْ‏ءٍ تَعْلَمُهُ فيهِ، يَكُنْ وَبالُهُ عَلَيْهِ وَ اجْرُهُ لَكَ. عربى بيابانگرد به رسول خدا صلى الله عليه و آله عرضه داشت: مرا وصيت كن، حضرت فرمود: بر تو باد به تقواى الهى، چنانچه مردى تو را به چيزى كه از تو خبر داشت سرزنش كرد، تو او را به چيزى كه از او خبرى دارى سرزنش مكن، تا بار سنگين سرزنش بر گردن او قرار گيرد و براى تو به خاطر صبر و حوصله‏ات اجر باشد. حضرت صادق عليه السلام مى‏فرمايد: انَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ خَلَقَ الْمُؤْمِنَ مِنْ عَظَمَةِ جَلالِهِ وَ قُدْرَتِهِ، فَمَنْ طَعَنَ عَلَيْهِ اوْ رَدَّ عَلَيْهِ قَوْلَهُ فَقَدْ رَدَّ عَلَى اللّهِ. به درستى كه خداوند عزّوجلّ مؤمن را از بزرگى جلال و قدرتش آفريد، كسى كه بر مؤمن طعنه زند، يا گفتارش را رد نمايد، رد بر خدا نموده است. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏8، ص: 384 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
1 مشاهده