اينجا خشکرودبار، واقع در کيلومتر پنج جاده شاندرمن به ضيابر است. در تاريخ ۱۳۹۸/۰۹/۱۰ به سراغ کهناسالان اين محل رفتيم تا خاطرات شفاهي آنان از نهضت جنگل را بشنويم. برخي از اين آقايان از قول پدران‌شان تعريف مي‌کردند که در روزگار نهضت جنگل، زماني که شاندرمن در حاکميت نهضت جنگل بود، شاندرمن به ضيابر و پونل جاده‌ي عبوري نداشت و مردم به سختي از لابلاي درختزارها‌، بيشه‌زارها و بيغوله‌هاي جنگلي و ... در ميان گِل و لاي تردد مي‌کردند. حضرت ميرزا بزرگان محلي را جمع کرد و فرمود که به کمک و توسط شما اهالي بين اين مناطق مي‌خواهيم جاده مواصلاتي احداث کنيم. اين پيشنهاد با استقبال بسيار گرم اهالي مواجه شد و از ميرزا راهنمايي خواستند. ايشان براي هر خانواده شرح وظيفه ترسيم و تعيين کردند و گفتند هر خانواده مقابل منزل، باغ، شاليزار و زمين خود، دست کم سه تا چهار متر و ... را آماده‌سازي، تسطيح و شن‌ريزي کند و خانوارهاي دورتر از مسير هم مساعدت و ياري رسانند. به زودي اهالي دست به کار شدند و جاده‌هايي بين شاندرمن و ضيابر، نيز بين خشکرودبار و طاهرگوراب آماده و بهره‌برداري و به جاده‌هاي ميرزاکوچکي مشهور شد. مرحوم جمشيد کياني (کلاه به سر در عکس) گفت که پدرم سرباز ميرزاکوچک بود و مي گفت: به امر ميرزاکوچک خان با همان ابزار و ادوات اوليه خانگي، از همين رودخانه مرغک شاندرمن شن و ماسه استحصال کرديم و با وسيله‌ي با نام تالشي «چَکَنَه» شن به محل تسطيح جاده منتقل و آن‌را شن‌ريزي نموديم. بدين ترتيب اين راه‌هاي موصلاتي ساخته شد. ✍️ ┈•••🔸♦️🔸•••┈ ♦️ @MasalNews