📜گفتگوی متفاوت خبرگزاری حوزه با ابوالقاسم علیدوست/ وضعیت معیشتی طلاب قابل دفاع نیست/ گفتمان غلطی در پشت این سخن که «حوزه علمیه دیگر بروجردی ندارد» وجود دارد/ تقسیم کردن افراد به بهانه «ساکت فتنه» به نفع انقلاب نیست 🔻در بخش هایی از این گفتگو آمده است: 🔹 برخی از طلاب حوصله‌شان کم است؛ طلبه‌ای که رسائل می‌خواند، باید صبر کند تا این قوره انگور بشود، بعد ببینیم مشتری دارد یا خیر؟ انسان اگر نوآور، نظریه‌پرداز و اهل تحول باشد، بیکار و بی‌فایده نمی‌ماند؛ یا مبلغ می‌شود، یا مدرس و یا پژوهشگر، گاهی هم چند ویژگی را باهم دارا خواهد شد. قبول نمی‌کنم که یک فاضل حوزوی، مدیر و خوش‌سلیقه بی‌مصرف بماند؛ این قابل قبول نیست. 🔹وضع موجود طلاب را نه قابل دفاع می‌دانم و نه عقلایی؛ امروز زندگی طلاب از ساده‌زیستی گذشته و به ناچیز زندگی کردن رسیده است. شما می‌دانید که بالاترین شهریه‌ای که اساتید حوزه و آن هم از جاهای گوناگون دریافت می‌کنند، قریب به یک میلیون و پانصد هزار تومان است. این استاد، فرزند دارد؛ نوه دارد؛ عروس دارد؛ بچه دانشگاهی دارد و... ولی سؤال این‌جاست که آیا با دست خالی و نابرخورداری نمی‌توان درس خواند؟ 🔹حجاب معاصرت نمی‌گذارد که خوبی‌ها دیده شود؛ به همین دلیل وقتی با مسئولان حوزه صحبت می‌کنیم، می‌گویم که این‌قدر که به فکر تولید نظریه هستید، به فکر پخش و نشر نظریات تولیدشده و منتشرشده هم باشید. بنده مسئول کرسی نظریه‌پردازی هستم؛ اما باید کرسی مصرف نظریه‌های تولیدشده هم راه بیندازیم. مگر چندی قبل همایش کتاب سال حوزه نبود؟ بسیار خب؛ دست مسئولان درد نکند ؛ اما تمام شد؛ از تلویزیون، رسانه و... (برای معرفی آثار و صاحب آثار) خبری نیست. در پشت این سخن که حوزه علمیه دیگر بروجردی ندارد، گفتمان غلطی وجود دارد؛ این سخن ندیدن ظرفیت‌های موجود است. 🔹من نمی‌دانم چرا بعضی‌ها [در حوزه] فکر می‌کنند، اگر یک دولتی سر کار آمد که به‌خصوص اگر هم‌فکرشان هم بود، حتماً باید تأییدش کنند و اگر کسی نقد مشفقانه داشت برنمی‌تابند؛ شما ببینید الآن بحث استقلال حوزه در فضای سیاسی و اجتماعی کشور است، خوب یک عده موافق این بحث هستند و یک عده هم حساس شده‌اند و مخالفت می‌کنند؛ ولی اگر واقعاً ما بخواهیم این مسئله را دقیق و عاقلانه بررسی کنیم، اصلاً جای نزاع دارد؟ اگر به این معنا حساب کنیم که حوزه هیچ‌گاه خودش را وابسته به پول دولت نکند و اگر در جایی کجی و بد اندیشی دید، تذکر بدهد، اگر استقلال به این معنا باشد، [خوب است]؛ اما اگر به این معنا بگوییم که استقلال یعنی این‌که روحانیت یک مسیری دارد و نظام هم یک مسیر دیگری دارد و کاری به هم ندارند، این قابل دفاع نیست. 🔹عقیده بنده این است که ما گاهی دل‌سوزانی هستیم که لطمه می‌زنیم و هرکه دقیقاً مثل ما نیندیشد، می‌گوییم بر ماست [علیه ماست]. تکلیف کسی که نظام، مصالح کشور، انقلاب، شهدا و رهبری و... را هدف گرفته باشد، مشخص است؛ اما نباید این عقیده را داشته باشیم که همه باید همانند ما فکر کنند. [*حوزه: آیا از این سؤال و جواب می‌توانیم نتیجه بگیریم که شما واژه «ساکتین فتنه» را قبول ندارید؟] ما باید ببینیم وجه سکوت چیست؟ شاید برای برخی حوادث،آن گونه که برای دیگران روشن است، روشن نباشد، این گونه تقسیم کردن ها به نفع انقلاب نیست. 🔹[حوزه: نظر شخصی شما در این خصوص که جامعه مدرسین اعلام نظری درباره کاندیدای ریاست جمهوری داشته باشد، چیست؟] به نظرم؛ نیازی نیست. [حوزه: صحبتی هم در این رابطه در جامعه مدرسین انجام شده است؟] صحبت شده است؛ اتفاقاً ایام انتخابات ریاست جمهوری 92 و 96 واقعاً بحث شد. یکی از کسانی که صحبت کرد، خود بنده بودم و بیان کردم که آیا هیچ موقع آمدیم کار میدانی انجام دهیم که نظر جامعه مدرسین به چه مقدار موثراست؟ آیا ضرورت دارد که این کار را انجام دهد؟ به نظرم جامعه مدرسین باید اهداف و شرایطی را که مدنظر دارد بیان کند؛ اما این‌که اکثریت جامعه به فلان شخص رسیدند یا اکثریت حاضر در جلسه به فلان شخصیت رأی دادند را قبول ندارم. 🔸ادامه این گفتگو را اینجا بخوانید: http://hawzahnews.com/detail/News/463662 @saraeer