#تجزیه و
#ترکیب آیهی سیزدهم سورهی یوسف:
🍀 قالَ إِنِّي لَيَحْزُنُنِي أَن تَذْهَبُوا بِهِ وَأَخَافُ أَن يَأْكُلَهُ الذِّئْبُ وَأَنتُمْ عَنْهُ غَافِلُونَ
🍀 ﮔﻔﺖ: ﺑﺮﺩﻥ ﺍﻭ ﻣﺮﺍ ﺳﺨﺖ ﺍﻧﺪﻭﻫﮕﻴﻦ ﻣﻰﻛﻨﺪ ﻭ ﻣﻰﺗﺮﺳﻢ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻏﻔﻠﺖ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﮔﺮﮒ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺭﺩ.
«قال»: فعل ماضی، فاعل: ضمیر مستتر جوازی «هو»
«إنّی»: حرف مشبهة بالفعل و «یاء» اسم ان محلّاً منصوب
«لام»: حرف توکید
«یحزن»: فعل مضارع مرفوع
«نون»: وقایة
«یاء»: ضمیر متکلّم، مفعول به
«أن»: حرف مصدری و ناصبِ فعل مضارع
«تذهبوا»: مضارع منصوب و علامت نصب به حذف نون. «واو»: فاعل
«باء»: حرف جر و معنای آن تعدیه به معنی الأخص
«هاء»: محلّاً مجرور و متعلّق به «تذهبوا»
مصدر مؤوّل «أن تذهبوا به»: محلّاً مرفوع، فاعلِ «یحزن»
«واو»: عاطفه
«أخاف»: مضارع مرفوع و فاعلش: ضمیر «أنا» مستتر
«أن»: مانند قبلی
«یأکله»: مضارع منصوب، «هاء» مفعول به
«الذّئب»: فاعل
مصدر مؤوّل «أن یاکله...»: محلّاً منصوب، مفعول به برای «أخاف»
«واو»: حالیة
«أنتم»: ضمیر منفصل مرفوعی، محلّاً مرفوع، مبتدا
«عنه»: جار و مجرور متعلّق به «غافلون»
«غافلون»: خبرمرفوع و علامت رفع به «واو»
🍀 إعراب جملات:
«قال…»: محلّی از إعراب ندارد. (مستأنفه بیانی)
«إنّى لیحزننی…»: محلّاً منصوب، مفعول به برای «قال»
«یحزننی…»: محلّاً مرفوع، خبرِ «إنّ»
«أخاف…»: محلّاً منصوب، عطف به جمله «لیحزننی…»
«تذهبوا.... و یأکله....»: محلی از اعراب ندارند زیرا صلهی موصول حرفی «أن» هستند.
«أنتم غافلون»: محلّاً منصوب، جمله حالیه
📚 منبع: الجدول فی اعراب القران و صرفه و بیانه، ج۶، جزء١٢، ص۳۹۰
┏━📚📖━━━━━━━━┓
@sarf_v_nahve join us
┗━━━━━━━━📚📖━┛