منذر فقیه یا فقیه قوم احتراما عطف به مکتوبه حضرتعالی با عنوان«آیا آیه نفر دلیل بر ضرورت یا شرطیت بومی گزینی در انتخاب کاندیدای خبرگان می باشد» که در فضای مجازی منتشر گردید مطالبی را چند به اختصار تقدیم حضور می گردد قبل از نگارش هر مطلبی به عنوان یک خواننده متن تبلیغات برای کاندیدای بومی مجلس خبرگان استان به ذهن متبادر شد تا بیان نکات تفسیری از یک آیه قرآن اگر چه اصل مطلب اشکالی ندارد اما مستند مطلب به نظر می رسد صحیح نیست. 1. اینکه مرقوم داشتید عادتا تحذیر مردم از طریق فقیه قوم( بخوانید بومی بودن کاندیدای خبرگان )محقق می‌شود بین نتیجه تبلیغ دین و انذار قوم و انتخابات خبرگان رهبری خلط شده است که (بینهما بون بعید) 2.احتمالاً بومی بودن منتخب خبرگان را از واژه (قومهم) در آیه شریفه استفاده کردید در حالی که واژه (قومهم) نه ربطی به بومی دارد نه ربطی به انتخابات و نه ربطی به انتخابات خبرگان از اول انقلاب که استان چهارمحال و بختیاری در انتخابات خبرگان کاندیدای بومی نداشته آیا مردم استان دیندار نبودند؟! آیا استانهایی که کاندیدای بومی ندارند مردم دیندار و خدا ترس نیستند قطعا پاسخ منفی است 3.«آیه نفر» شرط اساسی انذار که منجر به تحذیر مردم شود را تفقه به معنای عام ( فهم عمیق در احکام،اخلاق و عقاید) منذر بیان میکند نه فقیه قوم 4.رسالت منذر فقیه در آیه نفر تحذیر مردم و رسالت منتخب خبرگان رهبری طبق اصل 107قانون اساسی تعیین،عزل و نظارت بر رهبر جمهوری اسلامی است و این دو ارتباطی به هم ندارند 5.بر اساس استفاده حضرتعالی اگر منتخب مردم در خبرگان رهبری کاندیدای بومی استان شد و تحذیر مردم اتفاق نیفتاد تکلیف چیست؟ آیا فقیه قوم فقیه نبوده است یا برداشت چنین مطلبی از آیه شریفه درست نبوده هر کدام باشد برداشت شما از آیه نفر صحیح نخواهد بود. دوام توفیقات روز افزون جنابتان را از حضرت سبحان خواستارم. سید مهدی هاشمی