✍️ نقد و بررسی رستاخیز ماتریکس با عقب گردهایی عجیب: نهیلیستی و مبتلا به فقر معنا بهمراه تخریب نوستالژی ها و شخصیت های ماندگار 🔹 پیش از آن که وارد بحث بشویم، ذکر یک نکته شایان توجه است. نگاهی سرسری به فهرست «بلاکباستر» های سال ۲۰۲۱ نشان می دهد که بالای ۸۰ درصد فیلم‌های پرفروش سال ۲۰۲۱ یا بر اساس فرانچایز، یا اسپین‌آف و یا اصولا بازسازی هستند. 🔸 «اسپایدرمن: راه برگشتی نیست» و... و همین «رستاخیزهای ماتریکس»، همه بر اساس شخصیت‌ها و منظومه‌های داستانی پیش‌تر خلق شده هستند که عمر برخی به چند دهه پیش بازمی گردد. 🔹 آیا در حال خرج کردن آخرین سکه‌های ته کیسه است؟ یا دستگاه سرمایه‌داری، که هالیوود مظهر آن است، برای کسب سود حریص‌تر شده است، به این معنی که می خواهد تا آخرین سِنت هر چیزی را که زمانی، به هر دلیلی، محبوبیتی کسب کرده، استحصال کند؟ 🔹 «رستاخیزهای ماتریکس» می تواند یک «فاجعه» باشد؛ فاجعه‌ای که می تواند همه خاطرات خوب و نوستالژیکی که سه گانه قبلی برایشان ساخته بود، در نوردد و ویرانه‌ای به جای بگذارد. 🔸 این فیلم هم در نگاه اول، ماتریکس «تین ایجریزه» شده است. تقریبا همه چیزهایی که در منظومه ماتریکس می شناسیم، در قسمت چهارم بر حسب سلیقه نسل نوخاسته تعدیل شده است تا احتمالا هم کمپانی برادران وارنر و هم خواهران واچوفسکی، آخرین دلارها را هم از نوستالژی دوران‌ساز خود، استخراج کنند. 🔹سه‌گانه ماتریکس به لحاظ سینمایی، یک مجموعه کامل و دیگر، به هیچ عنوان، جای بیرون کشیدن مردگان از گور نداشت. مشروح نقد در سایت : v-o-h.ir/?p=35747 🆔 @sedayehowzeh