⭕️فیرحی، پایه‌گذار کج‌اندیشی روشی #ماجرای_فکر_فیرحی (6) ✍️ذبيح‌الله نعيميان/ پژوهشگر فقه سياسی و دارای دکترای انديشه سياسی اسلام 🔰این آسیب بزرگی در روش‌شناسی است که برخی بخواهند احکام و تعالیم اسلامی را - به تعبیر خود قرآن - عضین کنند، یعنی تکه پاره کنند، گزینش کنند. 🔹آثار دکتر فیرحی، به‌شدت دچار این آسیب است. نمی‌گویم آقای فیرحی صددرصد همه‌جا گزینشی عمل کرده، نه یک جایی که چندان مهم نبوده، حساسیتی نشان نداده است. 🔸بنابراین اشکال اساسی آقای فیرحی گیر روش‌شناسی است که می‌توان روح این ایراد را با تعبیر «تحمیل نظریه بر نص» بیان کرد. 📌یک موقع فردی از حضرت امیر(علیه السلام) درباره خوارج پرسید، حضرت فرمودند: کسی که به هر حال دنبال حق بود اما پیدایش نکرد متفاوت با کسی است که حق را شناخت و با آن مخالفت کرد. من برداشتم این بود که آقای فیرحی تا اندازه زیادی حق را شناخت ولی با خودش و با مخاطب صادق نبود. حداقل با خودش صادق نبود. 🔹بنده در ذهن خودم خیلی دنبال توجیه بودم ولی می‌دیدم نمی‌شود توجیه کرد. ایشان به نظرم کج‌اندیشی را خواست پایه‌گذاری کند. اراده بر اندیشه یک جوری تقدم کرد. این را نمی‌شود بخشید. نخبگان ما حق ندارند کج‌اندیشی روشی را عادی‌سازی و رویه‌سازی کنند، حق ندارند نسبت به افراد دارای این روش، گذشت کنند. ❗️من به نظرم، دکتر فیرحی پایه‌گذار نوع ترکیبی بی‌نوشته‌ای از کج‌اندیشه‌ای روشی بود. روش را می‌دانست و روش‌های بسیار متنوع را به کار می‌گرفت، اما زمام انتخاب روش‌ها به دست خود او بود. فیرحی شخصیتی بود که اندیشه و به‌ویژه روشش قابل بخشش نبود. @serat_zanjan