🔰استاد تحریری: ✅اِلهى اِلَيْكَ اَشْكُو نَفْسا بِالسُّوءِ اَمّارَةً وَ اِلَى الْخَطيئَةِ مُبادِرَةً؛ معبودا! به سوی تو شكايت مى‏ كنم از نفسى كه بسيار به بدى امر مى‏ كند و به گناه پيشى مى‏ گيرد. 🔶حقيقت شكايت به خداوند، درد دل كردن با اوست كه خدايا من به اين امور گرفتار شده‏ ام و تو به حالاتم از من بهتر آگاهى و مى‏ توانى مرا از اين وضعيت بيرون آورى و نجاتم دهى، چنان‌كه پيامبر توحيدى، (ع) پس از ابتلا به هجران (ع) و حزن و اندوهى كه پيدا كرد، مى‏ فرمايد: «إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّي وَحُزْنِي إِلَى اللهِ وَأَعْلَمُ مِنَ اللهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ»؛ غم و اندوهم را تنها به خدا مى‏ گويم و از او چيزهايى مى‏ دانم كه شما نمى‏ دانيد. 🔶علم حضرت يعقوب (ع) به مقام ربوبى و او مانع اعتراض ايشان به حضرت حق شده و اين امر براى ما نيز راهكار بسيار خوبى است كه در اين مواقع، دردهاى خود را به خداوند عرض كنيم. 🔶بنابراين در اين مناجات، علاوه بر توجه به ماهيت اين عالم و وجود نفس انسان در آن و مقتضياتشان كه ‏خداوند آن‏ها را آفريده است، به‏ خداوند متعال عرض مى‏ كنيم: اين نفس را كه با اين ويژگى‏ ها و تعلقات گوناگون آفريدى، ما را از تو دور مى‏ كند و از رسيدن به هدف آفرينش و سعادت حقيقى بازمى‏ دارد. پس نياز اساسى به و دست‌گيرى‌ ات داریم. 🌿 کانال نشر بیانات استادتحریری👇👇👇 https://eitaa.com/seratemostaghim_ir