صراط مستقیم
رابطه ى عبادت و عبوديّت عبوديّت، روح و جانى است كه بايد در جسد و فعاليتهاى انسان تجلّى كند تا كارهاى وى ارزش يابد. اعمال و رفتار انسان بدون جهتِ عبودى، پوسته اى خشك و بى ارزش است كه در آستان الهى آن را به چيزى نمى خرند و اثرى نيز در صاحب آن ندارد. شؤون فردى، اجتماعى، سياسى، خانوادگى، اقتصادى، عبادى، هنرى و عاطفى، از جمله شؤونى است كه تعالى مى تواند در آن تجلّى نمايد و به آن روح دهد كه آن، تنها با از دستورهاى الهى در اين شؤون محقّق مىشود، اگرچه در انجام آنها، قصد قربت نداشته باشد، لكن اگر بخواهد اين اطاعت، تأثير تقرّب بيشترى به حق تعالى داشته باشد، بايد به قصد قربت و بدون ريا و اغراض دنيايى انجام دهد تا عبادت نيز محسوب شود. بنابراين عبادت، بخشى از اعمال انسان را تشكيل مى دهد كه نحوه ى انجام آن ازسوى خداوند متعال تبيين گرديده و لازم است در آن، وجود داشته باشد و در اصطلاح به آنها «عبادات» گفته مى شود، مانند نماز، روزه، حج، زكات، خمس، صدقه و دعا، در برابر معاملات و ديگر واجبات و دستورات شرعى. عبادت هنگامى كاملاً اثرگذار و با ارزش است كه در راستاى عبوديّت حق تعالى، توجه خالصانه به او و اظهار خضوع آگاهانه و در برابر او و اوليايش ـ عليهم السّلام ـ قرار گيرد. 🌼کانال نشر بیانات استاد تحریری👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2737373185Cddac684369
1.3هزار مشاهده