من نال من رجل شیئا من عرض او مال وجب علیه الاستحلال من ذلک؛ هر کسی به چیزی از آبرو و مال دیگری دست‌درازی کرد بر اوست از آن مورد حلالیت بطلبد. (مستدرک الوسائل، نوری، ج ۱۲، ص ۱۰۵). انسان باید پیش از آنکه دست عملش بسته شود در همین دنیا که دستش باز است حلالیت‌طلبی کند؛ زیرا چنانکه امیرمؤمنان علی(ع) می‌فرماید: الیوم عمل بلاحساب و غدا حساب بلاعمل؛ امروز روز عمل است و حسابرسی نیست و فردای قیامت حسابرسی است و جایی برای عمل نیست. امام جعفر صادق(ع) می‌فرماید: هر کس به گردن او مظلمه و حقی از حیثیت یا مال برادر دینی خود دارد از او حلالیت بطلبد پیش از آنکه روزی فرا رسد که دیگر نه درهمی (برای جبران آن) وجود دارد و نه دینار! (لئالی الأخبار، ج۵، ص۲۳۳- بحار، ج۷۵، ص ۲۴۳)