⚡️ امتحان پدر 🔻 آیة الله العظمی شبیری زنجانی ⬅️ به مناسبت ۲۴ شعبان ۱۳۱۲ق سالروز رحلت استاد الفقهاء و المجتهدین آیة الله العظمی میرزا محمدحسن شیرازی 🔹به علاوه، میرزا عاشق علمیات هم بوده؛ یعنی غیر از اینکه خودش متفکر و مـلا بـوده است، عشق مخصوصی هم داشته. برای این نمونه هایی من شنیده ام: 🔸یکی اینکه: آقای حاج سید مهدی روحانی نقل کرد از عموی خودش مرحوم حاج آقا احمد، ایشان هم از مرحوم آسید عبدالهادی و ایشان از مرحوم آمیرزاعلی آقای شیرازی که پسر میرزا و مرجع تقلید هم بوده، آمیرزا علی آقا می فرموده: 🔹 اواخر کسالت میرزا وضع میرزا طوری شد که مورد تردید بود میرزا وفات کرده و یا زنده است. قرار شد امتحان کنند ببینند زنده است یا وفات کرده. یکی رفت گفت: از طرف دولت عثمانی آمده اند برای زیارت شما. اثر حیات در میرزا ظاهر نشد، دیگری گفت: سفیر ایران آمده می خواهد خدمت شما سلامی عرض کند، اثری پیدا نشد. 🔸آمیرزا علی آقا میگوید من میدانم چطور باید پدرم را امتحان کرد. به گوش میرزا میگوید: نان سوخته چه حکمی دارد؟ میرزا می جنبد و می فرماید: از چه بابت حکمش را تعیین کنیم؛ از این جهت که اکل خبائث است بگوییم حرام است، یا از باب اینکه مضر است بگوییم حرام است، و یا بگوییم اگر بخواهیم تحریم کنیم چون نان غیر سوخته هم با سوخته هاست و دور ریخته می شود، لازمه این تحریم، تحریم دیگری است و تزاحم است، از این جهت بگوییم حرمت اکل فعلیت ندارد؟ میرزا این شقوق را در آن حال بیان میکند. 📚 جرعه ای از دریا، ج۱، ص۱۱۳. @seyyed_hossein_kashfi