نظــم تـــازۀ جهــــان رئیس‌جمهور جدید ایران ما در چه وضعی رئیس‌جمهور انتخاب می‌کنیم؟ ما در وضعی رئیس‌جمهور انتخاب می‌کنیم که طوفان‌الاقصی، طرح نرمال‌سازی و سازگاری کشورهای عربی با اسرائیل را نابود کرده است. ما در وضعی رئیس‌جمهور انتخاب می‌کنیم که 2000 کیلومتر دورتر از ما، اصلی‌ترین دشمن منطقه‌ای ما (اسرائیل) در هشت ماه گذشته بیش از 40 هزار انسان را به قتل رسانده است. ما در وضعی رئیس جمهور انتخاب می‌کنیم که با افول جهانی‌سازی و تضعیف گلوبالیسم، دولت‌های راست ملی در جهان یکی‌یکی سربرمی‌آورند. ما در وضعی رئیس‌جمهور انتخاب می‌کنیم که قاتل سردار ما و پاره‌کننده برجام (ترامپ و بدنه حامی‌اش)، نامزد ریاست جمهوری آمریکاست. ما در وضعی رئیس‌جمهور انتخاب می‌کنیم که مقـ ـ ـاومـ ـ ـت اسلامی تبدیل به یک جبهه قدرتمند شده و ایران کانون و پایگاه این جبهه است. ما در وضعی رئیس جمهور انتخاب می‌کنیم که قواعد و نُرم‌هایی که دولت‌ملت‌ها باید رعایت می‌کردند تا در نظام جهانی به رسمیت شناخته شوند، هر روز ضعیف‌تر و بی‌آبروتر می‌شود. ما در وضعی رئیس‌جمهور انتخاب می‌کنیم که هر لحظه ممکن است اتفاقی نامنتظره در جهان بیفتد و تمام برنامه‌های نرمال دولت‌ها را به باد فنا دهد. ما در وضعی رئیس‌جمهور انتخاب می‌کنیم که جهان به سمت جنگ می‌رود و دادن وعده زندگی نرمال به مردم، بیش از هر زمانی وهم‌آلود و فریب‌کارانه به نظر می‌رسد. ما در وضعی رئیس‌جمهور انتخاب می‌کنیم که ائتلاف‌های جدیدی در جهان در حال شکل‌گیری است و جمهوری اسلامی ایران یکی از اعضای مهم این ائتلاف‌های جدید است. ما در وضعی رئیس جمهور انتخاب می‌کنیم که نشانه‌های فروپاشی نظم پیشین و شکل‌گیری نظم تازه در جهان، بیش از هر زمان دیگری پیدا شده است. ما در وضعی رئیس‌جمهور انتخاب می‌کنیم که لیبرال‌دموکراسی به‌مثابه ایده مسلط و کهنه جهانی بی‌آبروتر از همیشه شده است و جهان تشنه شنیدن سخنی نو از ماست. چه کسی به استقبال این وضع رفته است و می‌تواند نماینده اراده تاریخی مردم مسلمان ایران و امت اسلامی در این نظم تازه باشد؟ گفتار سیاسی اصیل و واقعی مورد نیاز برای امروز ما، گفتاری است که حامل «تولید» و «مقاومت» باشد. ما چاره‌ای جز تولید و مقاومت نداریم. نه‌فقط تولید کالا و خدمات برای مصرف و نه‌فقط مقاومت برای تأمین امنیت؛ که تولید عزت، تولید علم و فناوری، تولید قدرت، تولید فرهنگ، تولید عزم، تولید جغرافیا، تولید ائتلاف و در یک کلام تولید زندگی. این تولید و مقاومت، جز با شراکت مردم ممکن نیست. مردم، مصرف‌کننده محصولات تولید و مقاومتِ دولتمردان نیستند. مردم باید مولد و مقاوم باشند. در واقع دولت باید مردم را همچون تولیدکننده و مقاومت‌کننده شناسایی کند و به جا بیاورد؛ و این، جز با الفت و ائتلاف میان مردم و دولت ممکن نیست. تجربه دولت آیت‌الله رئیسی به ما می‌گوید برای پیش‌برد سیاست در جمهوری اسلامی، نیاز به الفت، دوستی و محبت میان جمهور و رئیس جمهور داریم. ما بعد از آیت‌الله رئیسی فهمیدیم که دوست داشتن دولتمرد، نه اضافه‌ای تزئینی به دولت؛ که جان دولت اسلامی و پیش‌برنده سیاست است. الفت و محبت است که می‌تواند ائتلاف بسازد و نیروهای خرد را تبدیل به جریانی پیش‌برنده کند. ما بعد از شهید جمهور، بار دیگر تذکر یافتیم که تقوا و پاکی و خلوص و معنویت دولتمرد، مردم را تألیف می‌کند و اگر قرار است تولید و مقاومت جمعی صورت بگیرد، ملات کار همین محبتی است که به تقوای دولتمرد تعلق گرفته است. تولید و مقاومت ملی، این‌گونه ممکن می‌شود. ⁦✍️⁩ سید علی سیدان @seyyedan_ali