📜عنوان: منِ امام حسین یا منِ شمر؟ 📖 موضوع: هیولای کوچک 🔖 قسمت ۵ متأسفانه، برخی از جامعه ایمانی با اعمال و رفتارشان امام حسین علیه‌السلام خراب کن شده‌اند. عبدالله بن ابی یَعفور از امام صادق علیه‌السلام نقل می‌کند که فرمود: کونُوا دُعَاةً لِلنَّاسِ بِغَیرِ أَلْسِنَتِکمْ با غیر زبان خویش مردم را (به کیش و مذهب خود) دعوت کنید، لِیرَوْا مِنْکمُ... الْخَیرَ فَإِنَّ ذَلِک دَاعِیةٌ؛ مردم باید خیر شما را ببینند، این‌ها خود دعوت کننده باشند. خانمی تعریف می‌کرد: برای نماز جماعت رفتم مسجد و همیشه عادت داشتم صف اول بایستم؛ اما ان روز دیر رسیدم صف اول جای من نشد و صف اول یه خانمی بود به پشت سریش گفت: من تا حالا صف اول نبودم خیلی معذبم. وقتی اینو گفتند فکر کردم خوشحال میشه برم جاش بایستم و معذب نباشه. گفتم: میخاید من بیام جلو شما بیاین جای من؟ یکهو اون خانمه قاتى کرد صداشو گرفت سرش که فکر کردی کی هستی؟ فکر‌ کردی خیلی مؤمن و معصومی؟ بفررررما بیا واستا!. والا به خدا شوکه شدم اصلاً انتظار نداشتم. من هیچی نگفتم پاشدم بعدم سجاده شو مشت کرد تو دستش رفت عقب. بقیه خانما هم انگار من قتل کرده بودم این‌قدر با نگاهشون اذیتم کردن. دعوایی که اون با من کرد عرش خدا رو هم لرزوند. چرا اینها که شصت هفتاد‌ساله نیایش و رفتار مذهبی دارن این‌قدر آدم‌های سطحی باقی موندن؟ الان متنفرم از تک‌تک آدم‌هایی که صف اول نماز می‌ایستند. کم‌کم کاری می‌کنند اصلاً مسجد نریم. آدم نباید کاری کنه که بچه از مسجد زده بشه. یکی از علل دین‌گریزیِ جوانان، رفتارهای ناشایستِ دین‌داران است. همان‌گونه که عملکرد کلیسا در قرون‌وسطا که به کتمان حقایق، حرام‌خواری، حیف‌ومیل اموال مردم به باطل می‌پرداختند، عامل اصلی ارتداد و دین‌گریزی متفکران و اندیشه‌وران شد. قرآن کریم بسیاری از احبار یهود و رهبان مسیحی را بازدارنده از دین‌داری و سد راه خدا می‌داند: إِنَّ کَثِیراً مِنَ الْأَحْبَارِ وَ الرُّهْبَانِ لَیَأْکُلُونَ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَ یَصُدُّونَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ؛ بسیاری از دانشمندان یهود و راهبان، اموال مردم را به ناروا می‌‏خورند، و [آنان را] از راه خدا باز می‌‏دارند. فلسفة بنا و وجود مساجد و مراسمات اهل‌بیت علیهم‌السلام اجتماعِ قلوب مردم خصوصاً مؤمنین است و ما نباید با نگاهمان، با زبانمان و با رفتارمان دیگران را از این اماکن و مجالس اهل‌بیت علیهم‌السلام زده کنیم. یک‌وقت دعوای ما بزرگترها با بچه‌ها و نوجوانان به ظاهر کوچک و پیش پا افتاده است. اما در واقع اتفاق بزرگی است. در علم روانشناسی یک مبحثی است به نام «اثرِ پروانه‌ای» که یک نوع نگاهِ سيستماتيک به عالم است. این نگاه می‌گوید که که بال زدن پروانه‌ای در یک بیابان می‌تواند باعث ایجاد تندباد در شهری دیگر شود؛ یعنی چی؟ یعنی یک عملِ کوچیک در این سر جهان می‌تواند تاثیرات خیلی بزرگی در آن سر جهان بگذارد. 📝نگارنده: حسین ابراهیمی ✅ نشـراین پیام‌صـدقه‌جـاریه‌است. @sh_hosein