🌤 صبح‌نوشت 🌤
«حزب‌اللّهی» باشیم یا «هیئتی»؟
⬅️ کبری:
در زبان قوی و زیبای فارسی، بخش نخست یک ترکیب وصفی را «موصوف» و دومین بخش را «صفت» می‌گوییم.
در یک ترکیب وصفی، همواره اصالت با «موصوف» است و در این میان، «صفت» صرفا ارزشی تبعی و طفیلی را داراست. به بیان فلسفی، موصوف «جوهر» است و صفت «عَرَض».
⬅️ صغری:
یک وقت استاد بنده ظریفانه به نکته ای حکمت‌آمیز اشاره کردند که تا آن لحظه هیچگاه به ذهنم خطور نکرده بود و حسابی به جانم نشست.
ایشان می‌گفتند: بین دوستی‌های بچه‌حزب‌اللّهی‌ها با دوستی‌های بچه‌هیئتی‌ها تفاوتی وجود دارد. دوستی‌ها و رفاقت‌های بچه‌هیئتی‌ها نوعا «قلبی» است، اما دوستی‌ها و رفاقت‌های بچه‌حزب‌اللّهی‌ها عمیق‌تر است و «عقلی» است.
⬅️ نتیجه:
بنابر انسان‌شناسی استراتژیک، تنها عامل حیاتی و هویتی یک انسان «عقل» (=گوهر وجودی) اوست، نه فکر و نه قلب و نه حس و نه عضو.
انسان هم نیازهای «عقلی» دارد و هم نیازهای «قلبی». بنابرین، هم باید «حزب‌اللّهی» بود و هم «هیئتی». اما معما این است که کدام را به عنوان جوهر و کدام را به عنوان عرض برگزینیم.
بنابر کبری و صغرایی که تقدیم شد، پاسخ معمای یادشده آنچنان پیچیده نیست.
🌻 مجدّانه بکوشیم که یک «حزب‌اللّهیِ هیئتی» باشیم!
#ابرشاگرد
🌺🇮🇷 @shabnamshabna