#دو_رکعتــــــــــ_تفـــــــکر #انــــســــان_شــــــناســـے شیرین ترین چیز برای انسان خروج از #محدودیت و تنگناها است. انسان هرگاه به دنبال لذتی می گردد در جستجوی چیزی است که آن را ندارد و لذا وقتی به آن می رسد آتش #طلب و جستجو فرو می نشیند تا زمانی که دوباره آن را از دست دهد و بار دیگر به دنبال آن حرکت نماید. اگر کسی به عالمی دست یابد که علم نامتناهی و قدرت نامتناهی و کمال نامتناهی در آن است(یعنی اوج #شدت_وجود) در این مرتبه همه انواع لذت را در عالی ترین مرتبه آن با هم تجربه می نماید و دیگر هیچ وقت حاضر نیست مرتبه ای کمتر از آن را با آن عوض نماید. مقام لقاء الله یا معرفة الله یا فناء فی الله و... اشاره به همین درجه از کمال بشر است که دیگر کمالی بالاتر از آن قابل تصور نیست. تنها چیزی که می تواند به زندگی #معنی ببخشد و زندگی انسان را از پوچی و بی حاصلی بیرون آورد همین انس با #عالم_ملکوت است، مۏمن همیشه در حال حرکت به سوی خداوند و سیر در ملکوت است و هر دم محصول تازه ای از این سیرو سفر به دست می آورد و همواره در حال چشیدن لذت های این سفر است و به همین جهت هیچ گاه از زندگی خسته نمی گردد و رنج سفر را یا نمی فهمد یا اگر بفهمد برایش در کنار سرور و شادمانی لذت های معنوی هیچ است و لذا افسردگی ندارد و #خشنود و راضی سر می کند و زندگیش معنا دار و با هویت می باشد. جز مکاتب الهی هیچ مکتبی مشکل معناداری زندگی را نتوانسته و نمی توان به شکل صحیح حل کند و همگی به بن بست می رسند. @shahd_shahadat🌷