🏳🏴🏳🏴🏳🏴🏳🏴🏳
🏴
⭕️گذری کوتاه بر ویژگیهایظاهری و باطنی
#امام_موسی_کاظم (ع)
🔷
#امام_موسی_کاظم(ع)، امام هفتم ما شیعیان، که پس از شهادت پدرشان امام جعفر صادق (ع) به
#امامت رسیدند، و از سال ۱۴۸ تا ۱۸۳، یعنی به مدت ۳۵ سال رهبری شیعیان را بر عهده داشتند. ایشان
#معاصر با چهار تن از
#خلفای_عباسی یعنی
#منصور،
#مهدی،
#هادی و
#هارون_الرشید بودند که همگی در ضدیت با شیعه قرار گرفته، اختناق و فشار بسیاری را متوجه
#امام_کاظم (ع) و اصحابشان نموده بودند. نام امام،
#موسی و لقب آن حضرت،
#کاظم (ع) کنیه آن امام
#ابوالحسن و ابوابراهیم است. شیعیان و دوستداران لقب
#باب_الحوائج به آن حضرت دادهاند. ولادت
#امام_موسی_کاظم (ع) روز یکشنبه هفتم ماه صفر سال ۱۲۸ هجری در ابوأ اتفاق افتاد. دوران
#امامت_امام_کاظم (ع) مقارن بود با سالهای آخر خلافت منصور عباسی، و در دوره خلافت هادی و ۱۳ سال از دوران خلافت هارون که سختترین دوران عمر آن حضرت به شمار آمده است.
🔷
#امام_موسی_کاظم (ع) از حدود ۲۱ سالگی براساس وصیت پدر بزرگوارشان و به امر خداوند متعال به
#مقام_بلند_امامت رسیدند، و زمان امامت آن حضرت ۳۵ سال و اندکی بود که مدت امامت حضرت، از همه ائمه بیشتر بوده است، البته غیر از حضرت ولی عصر (عج).
#امام_کاظم (ع) دارای قامتی معتدل بودند. صورتشان نورانی و گندمگون و رنگ مویشان سیاه و انبوه بود. بدن شریفشان از زیادی عبادت ضعیف شده بود، ولی همچنان روحی قوی و قلبی تابناک داشتند.
#امام_موسی_کاظم (ع) به تصدیق همه مورخان، به
#زهد و عبادت بسیار معروف بوده اند. حضرتشان از عبادت و سختکوشی، به
#عبد_صالح معروف، و در سخاوت و بخشندگی مانند نیاکان بزرگوار خود بودند.
#امام_کاظم (ع) کیسههای ۳۰۰ دیناری و ۴۰۰ دیناری و ۲۰۰۰ دیناری بین ناتوانان و نیازمندان تقسیم میکردند. از
#امام_موسی_کاظم (ع) روایت شده است که فرمودند: «پدرم پیوسته مرا به
#سخاوت داشتن و کَرَم کردن سفارش میکرد».
🔷
#امام_موسی_کاظم (ع) با آن کَرَم و بزرگواری و بخشندگی خود،
#لباس_خشن بر تن میکردند. چنانکه نقل کردهاند:
#امام لباس خشن میپوشیدند و همینطور
#ساده_پوش بودند، و این خود نشان دیگری است، از بلندی روح و صفای باطن و بیاعتنایی آن امام به زرق و برقهای گول زننده دنیا.
#امام_کاظم (ع) نسبت به همسر و فرزندان و زیردستان بسیار
#باعاطفه و
#مهربان بودند. همیشه در اندیشه
#فقرا و بیچارگان بودند، و پنهان و آشکار به آنها کمک میکردند. برخی از فقرای مدینه او را شناخته بودند، اما بعضی - پس از تبعید حضرت از مدینه به بغداد - به کرم و بزرگواریش پی بردند و آن وجود عزیز را شناختند.
#امام_موسی_کاظم (ع) به تلاوت قرآن مجید انس زیادی داشتند. قرآن را با صدایی حزین و خوش تلاوت میکردند، آنچنان که مردم در اطراف خانه آن حضرت گرد میآمدند و از روی شوق و رقت گریه میکردند.
🔷بدخواهانی بودند که آن حضرت و اجداد گرامیش را - روی در روی - بد میگفتند و سخنانی دور از ادب به زبان میراندند، ولی آن حضرت با
#بردباری و شکیبایی با آنها روبرو میشدند، و حتی گاهی با احسان آنها را به صلاح میآوردن و متنبه میساختند. تاریخ، برخی از این صحنهها را در خود نگهداشته است. لقب
#کاظم از همینجا پیدا شد.
#کاظم یعنی نگهدارنده و
#فرو_خورنده_خشم. این رفتار در برابر کسی یا کسانی بوده که از راه جهالت و نادانی یا به تحریک دشمنان به این کارهای زشت و دور از ادب دست میزدند.
#رفتار_حکیمانه و
#صبورانه آن حضرت کم کم، بر آنان
#حقانیت_خاندان_عصمت و اهل بیت علیهم السلام را روشن میساخت، اما آنجا که پای گفتن کلمه حق - در برابر سلطان و خلیفه ستمگری - پیش میآمد،
#امام_کاظم (ع) میفرمودند: «قُلِ الحَقَّ و ان کان فیه هُلاکُک، فَانَّ فیهِ نَجاتُک؛
#حق را بگو، اگر چه هلاک تو در آن باشد، زیرا
#نجات تو در همان است». ارزش والای
#حق به اندازهای است که باید افراد در مقابل حفظ آن نابود شوند. در
#فروتنی - مانند صفات شایسته دیگر خود - نمونه بودند.
🔷با
#فقرا مینشستند و از بینوایان دلجویی میکردند. بنده را با آزاد مساوی میدانستند و میفرمودند: «همه، فرزندان آدم و آفریدههای خدائیم». از ابوحنیفه نقل شده است که گفت:
#موسی_بن_جعفر (ع) را در کودکی دیدم و از او پرسشهایی کردم، چنان پاسخ داد که گویی از سرچشمه ولایت سیراب شده است. به راستی ایشان
#فقیهی_دانا و
#توانا و
#متکلمی_مقتدر و زبردست بود. محمد بن نعمان نیز میگوید:
#موسی_بن_جعفر (ع) را
#دریایی_بی_پایان دیدم که میجوشید و میخروشید و بذرهای دانش به هر سو میپراکند.
منبع: راسخون بهنقل از سایت عصر شیعه
کانالهای ایتا
http://eitaa.com/shahidmostafamousavi
@shahidmostafamousavi
کانال استیگر.عکس.شهدا
@shahidaghseyedmostafamousavi
گروه
https://eitaa.com/joinchat/2436431883C