#تفسیر_کوتاه_آیات
#سوره_بقره
(۲۱۹)
يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ قُلْ فِيهِما إِثْمٌ كَبِيرٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُما أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما وَ يَسْئَلُونَكَ ما ذا يُنْفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ
از تو درباره شراب و قمار مىپرسند، بگو: در آن دو گناهى بزرگ است و منافعى (مادّى) نيز براى مردم دارند. (ولى) گناه آن دو از سود آنها بزرگتر است. (همچنين) از تو مىپرسند كه چه انفاق كنند؟ بگو: افزون (بر نياز خود را)، خداوند اينچنين آيات را براى شما روشن مىسازد تا شايد انديشه كنيد.
✅ نکته ها
كلمه «اثم» به گفتهى راغب در مفردات، به كارى گويند كه انسان را در انجام كارهاى خير كُند و سست كند.
سؤال اوّلِ مردم دربارهى حكم خمر و ميسر است. كلمه «خمر» به معناى پوشش است و لذا به پارچهاى كه زنان سرِ خود را با آن پوشانده و مراعات حجاب مىكنند، «خمار» مىگويند. از آنجا كه شراب، قدرت تشخيص را از عقل گرفته ودر واقع آن را مىپوشاند، به آن «خمر» مىگويند.
همچنين كلمهى «مَيسر» از «يسر» به معناى آسان است. گويا در قمار، طرفين مىخواهند مال همديگر را به آسانى بربايند.
اين آيه در پاسخ پرسش آنها مىفرمايد: شرابخوارى و قماربازى، گناهان بزرگى هستند، گرچه ممكن است منافعى داشته باشند. چنانكه عدهاى از راه كشت انگور يا شراب فروشى و گروههايى با داير كردن قمارخانه، ثروتى بدست مىآورند. در كتابهاى علمى وتربيتى، آثار وعوارض منفى شراب و قمار به تفصيل بازگو شده است.
قمار، در شكوفايى اقتصادى نقش تخريبى داشته و نشاط كار مفيد را از بين مىبرد. در بعضى از كشورهاى غير اسلامى نيز در سالهايى قمار را ممنوع و غير قانونى اعلام كردهاند. مثلًا انگلستان در سال 1853، شوروى در سال 1854 و آلمان در سال 1873 قمار را ممنوع اعلام كردند.
سؤال دوّمِ مردم دربارهى انفاق است كه مىپرسند چه چيزى را انفاق كنند؟ آيه در جواب مىفرمايد: «عفو» را! عفو در لغت علاوه بر گذشت و آمرزش به معناى حدّ وسط، مقدار اضافى، و بهترين قسمت مال آمده است و هر يك از اين معانى نيز با آيه سازگار است و ممكن است مراد از عفو، همهى اين معانى باشد.
يعنى اگر خواستيد انفاق كنيد، هم مراعات اعتدال را نموده و همهى اموالتان را يكجا انفاق نكنيد تا خود نيازمند نشويد و هم در موقع انفاق، از بهترين اموال خود بدهيد. چنانكه قرآن در جاى ديگر مىفرمايد: «لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ» به نيكى نمىرسيد مگر از آنچه دوست داريد انفاق كنيد.
در تفاسير آمده است كه تحريم شراب به صورت تدريجى بوده است. زيرا اعراب، گرفتار شراب بودند و لذا آيات، به تدريج آنها را آماده پذيرش تحريم نمود. ابتدا اين آيه نازل شد:
«تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَكَراً وَ رِزْقاً حَسَناً» از انگور، هم نوشابهى مست كننده و هم رزق نيكو بدست مىآيد. يعنى شراب، رزق حسن نيست. بعد اين آيه نازل شد: «فِيهِما إِثْمٌ كَبِيرٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُما أَكْبَرُ» ضرر شراب و قمار براى مردم، بيشتر از منفعت آنهاست. و سپس اين آيه نازل شد: «لا تَقْرَبُوا الصَّلاةَ وَ أَنْتُمْ سُكارى» به هنگام نماز نبايد مست باشيد. و در خاتمه حرمت دائمى و علنى بيان شد؛ «إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ ... رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ» شراب و قمار ... نجس و از اعمال شيطان هستند.
🔊 پیام ها
- شراب و قمار، هر دو عامل فساد جسم و روح و مايهى غفلت هستند. لذا در قرآن در كنار هم مطرح شدهاند. «الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ»
- از انديشه و امنيّت، پاسدارى كنيد. با تحريم شراب، از عقل و فكر، و با تحريم قمار، از آرامش و سلامتى روحى و اقتصادى پاسدارى شده است. «فِيهِما إِثْمٌ كَبِيرٌ ... وَ إِثْمُهُما أَكْبَرُ»
- در برخوردها، انصاف داشته باشيد. بدىهاى ديگران را در كنار خوبىهاى آنها ببينيد. آيه از منافع شراب وقمار چشم نمىپوشد وموضوع را به نحوى مطرح مىكند كه قدرت تعقّل و تفكّر در انسان زنده شود. «فِيهِما إِثْمٌ كَبِيرٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُما أَكْبَرُ»
- در محرّمات گاهى ممكن است منافعى باشد. «مَنافِعُ لِلنَّاسِ»
- در جعل قوانين بايد به مسئله اهمّ ومهمّ توجّه كرد. «مَنافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُما أَكْبَرُ»
- احكام الهى بر اساس مصالح و مفاسد است. «إِثْمُهُما أَكْبَرُ»
- آشنايى با فلسفه احكام، گامى به سوى پذيرش آن است. «إِثْمُهُما أَكْبَرُ»
#آھ_اے_شھادت...
#نسئل_الله_منازل_الشھداء
💕
@aah3noghte💕
وَقَالَ الرَّسُولُ: يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَٰذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا
ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ [ ﺩﺭﻗﻴﺎﻣﺖ ] ﻣﻰﮔﻮﻳﺪ: ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ! ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻗﻮم ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﺘﺮﻭﻙ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ!